Προκαλεί έκπληξη μία αποστροφή της ομιλίας του πατριάρχη μας.
Φορτώστε αυτή τη σελίδα
και πηγαίνετε στο 32' 10" του video.
Tuesday 14 September 2010
Friday 9 July 2010
Εσύ κύριε Υπουργέ / Αρχηγέ / Διοικητή / Μόνιμο Στέλεχος...
Αναδημοσιεύεται από http://www.enkripto.com/2010/07/blog-post_3934.html
Εσύ κύριε Υπουργέ / Αρχηγέ / Διοικητή / Μόνιμο Στέλεχος, έμαθες τον στρατιώτη σου πως να σκοτώνει άνθρωπο; Ε; Εκπαίδευσες το προσωπικό σου ώστε να είναι αποτελεσματικοί μαχητές; Τους έμαθες να σκοτώνουν για την Πατρίδα;
Ακούγεται βίαιο; Και πώς να μην είναι! Ο πόλεμος, η αποστολή του στρατού, είναι μια εξαιρετικά βίαιη κατάσταση. Πόσο καλά προετοιμάστηκε το προσωπικό για να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις του;
Ξέρει ο στρατιώτης σου πως να σκοτώσει τον εχθρό; Ή περιορίζεται η «εκπαίδευσή» του στις περιστασιακές βολές δέκα φυσιγγίων από την αναπαυτική θέση πρηνιδόν κατά ακίνητων λευκών ομόκεντρων κύκλων;
Ξέρει ο στρατιώτης σου πώς να περιποιηθεί το πολεμικό τραύμα του συναδέλφου του ή το δικό του; Πώς να παράσχει πρώτες βοήθειες μάχης; Ή, μήπως, η σπάνια διδασκαλία Α' Βοηθειών περιορίστηκε στην ηλίαση και τα δάγκωμα φιδιού;
Τον εκπαίδευσες καμιά φορά σε ρεαλιστικές συνθήκες; Να κουβαλά όλα τα αναγκαία; Να έχει πλήρη φόρτο πυρομαχικών, τροφής, νερού, υλικών τηλεπικοινωνιών κλπ; Να δεις, αντέχει να κινείται και να μάχεται με αυτά; Μήπως πρέπει να ψάξω για να του δώσω διαφορετικές λύσεις στα προβλήματα που ανακύπτουν;
Τον ταλαιπώρησες καμιά φορά ώστε να σταματήσει να σκέφτεται με άνεση; Του δημιούργησες το αναγκαίο άγχος και δυσφορία για να δείς πώς ανταποκρίνεται; Μήπως έγνοια σου ήταν να κυνηγά την σκιά και την ανάπαυση ώστε να μην χολοσκάς κι εσύ και να μην σε ενοχλούν με «παρεμβάσεις» οι «πολιτικοί» μας; Σκέφτηκες ότι η αποτυχία σου να τον εκπαιδεύσεις και να τον προετοιμάσεις σωστά θα στοιχίσει ζωές στον πόλεμο και τότε τα ρουσφετικά τηλεφωνήματα θα φαντάζουν πολύ μικρά μπροστά στις τύψεις σου για τους νεκρούς στρατιώτες σου;
Φρόντισες ώστε ο στρατιώτης σου να είναι εφοδιασμένος με τα απαραίτητα υλικά σε ποσότητα και ποιότητα για να μπορέσει να εκτελέσει την αποστολή του; Έχει ένα καλό κράνος και ένα αλεξίσφαιρο; Ή υπάρχουν μόνο για τις επιδείξεις; Η στολή του είναι ανθεκτική και άνετη ή μήπως κάνει μόνο για τις παρελάσεις; Μήπως αυτή η στολή, για την οποία προσυπόγραψες να παραληφθεί, σε περίπτωση επαφής της με φωτιά, πράγμα σύνηθες στην μάχη, θα μετατραπεί σε επικίνδυνο μανδύα που θα συντηχθεί στο δέρμα του άτυχου στρατιώτη σου; Τα άρβυλα του, οι κάλτσες του, οι επενδύσεις και τα εσώρουχά του; Μήπως θυμίζουν παρελθούσες εποχές; Μήπως ο ρουχισμός και τα ατομικά υλικά που χορηγείς θυμίζουν Αλβανικό μέτωπο; Μήπως οι προδιαγραφές είναι copy-paste τα τελευταία 30 χρόνια;
Φρόντισες εσύ, σαν ηγήτορας, να είσαι σωματικά, πνευματικά και ψυχικά έτοιμος να οδηγήσεις Έλληνες στρατιώτες στη μάχη; Μήπως τα παραπανήσια σου κιλά και η χρόνια αποχή σου από οποιανδήποτε μορφή εξάσκησης θα επηρεάσουν την απόδοσή σου την κρίσιμη ώρα; Θα δουλέψει το μυαλό σου ικανοποιητικά για να δώσει τις σωστές οδηγίες όταν θα το βαραίνουν περιττά κιλά λίπους, που θα φαίνονται ακόμα πιο βαριά υπό το κράτος πανικού και του φόβου του θανάτου; Θα μπορέσεις να ηγηθείς ή θα κρύβεσαι πίσω από τις διαταγές που θα εκδίδεις;
Είστε εσείς, οι ηγήτορες κάθε βαθμίδας, σε θέση να πάρετε τους στρατιώτες σας στον πόλεμο και να τους γυρίσετε πίσω νικητές και ζωντανούς; Παρακολουθείτε τις εξελίξεις στην τέχνη του πολέμου; Μήπως είστε προσκολλημένοι σε απαρχαιομένα δόγματα και τακτικές; Οι μεθόδοι του μάχεσθαι αλλάζουν, εσείς γιατί δεν τις ακολουθείτε; Για να μην μπείτε στον κόπο να αλλάξετε ή να προσαρμοστείτε;
Στρατός. Αποστολή του είναι να καταστρέψει τον εχθρό. Να σκοτώσει για να προασπίσει τα συμφέροντα της χώρας που υπηρετεί. Τα συμφέροντα, όχι το δίκαιο.
Και πριν βγούν οι διάφοροι αναρχοφασίστες, προοδευτικοί, ψευδοαριστερίζοντες, παλλόμενοι και επιχορηγούμενοι να κραυγάζουν ότι παρόμοιες σκέψεις και πρακτικές οδήγησαν τον τόπο σε καταστροφές, να τους αναφέρω ότι δεν ζούμε σε ένα κόσμο ουτοπικό, όπου τα λουλούδια σκορπούν το άρωμα τους στον άνεμο και τα γαλάζια νερά χαϊδεύουν τις χρυσές παραλίες στο ηλιοβασίλεμα με τους ανθρώπους να μοιράζονται τα αγαθά της ζωής ζώντας μια νιρβάνα σε ειρήνη και αρμονία. Αν το πιστεύουν αυτό ή αν νομίζουν ότι θα ήταν ποτέ εφικτό τότε έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα και ο εγκέφαλος τους υπολειτουργεί.
Ζούμε σε ένα κόσμο συμφερόντων. Πολλές φορές αλληλοσυγκρουόμενων. Ο καθένας παλεύει για να διασφαλίσει το ατομικό και συλλογικό του συμφέρον. Ο στρατός είναι μέσον προάσπισης των συμφερόντων του κράτους. Με ισχυρό στρατό μπορείς να έχεις ισχυρή οικονομία, παιδεία, υγεία, ανάπτυξη, πρόοδο, ελεύθερη βούληση, ελεύθερο κράτος. Ο στράτος επιτρέπει στο κράτος να ασκεί κυριαρχία μέσω της χρήσης βίας ή της απειλής χρήσης βίας. Έτσι λειτουργεί ο κόσμος. Έχεις ισχύ, έχεις φωνή. Δεν έχεις ισχύ, σε λιώνουν στο πάτωμα.
Βασική προυπόθεση, όμως, για να έχεις στρατό είναι να απαιτείς από τον στρατό να σου παρέχει ασφάλεια. Να απαιτείς σαν κράτος και σαν κοινωνία. Αλλιώς, αν οι απαιτήσεις σου δεν είναι αυτές αλλά άλλες αλλότριες, πολύ πιθανόν, όπως και γίνεται, είναι να έχεις ένα συρφετό ένστολων αργόσχολων δημόσιων υπαλλήλων, όπου η μη ταλαιπωρία και το «να περάσουμε» είναι ο πρώτος και μοναδικός στόχος της καθημερινότητας.
Μοιραία ένας τέτοιος οργανισμός θα γίνει βορά στις ορέξεις αυτών που επέλεξαν να έχουν πραγματικές ένοπλες δυνάμεις, και μαζί του θα συμπαρασύρει ολόκληρο το σαθρό οικοδόμημα που αυτοαποκαλείται κράτος και δυστυχώς και τους αθώους, αλλά και συνένοχους πολίτες του.
Ας αναλογιστούν οι υπεύθυνοι, ένστολοι και πολιτευόμενοι. Θέλουν να είναι συνένοχοι στην αποτυχία; Θέλουν το αίμα των νεκρών στρατιωτών και τα δάκρυα των δικών τους στα χέρια τους; Θα είναι σε θέση να αντικρύσουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους όταν θα τους παραδίδουν ένα έκτρωμα αντί για μια Πατρίδα και να τους απολογηθούν λέγοντες «έκανα ότι μπορούσα»; Κοιμούνται ήσυχοι τις νύχτες γνωρίζοντας την ανεπάρκεια τους; Νιώθουν ότι κάνουν τη δουλειά τους; Πιστεύουν ότι είναι σε θέση να εκτελέσουν την αποστολή τους;
Οι στρατιώτες μας τι θα κάνουν; Θα σκοτώσουν για την Πατρίδα ή θα πεθάνουν για την Πατρίδα; Τι τους θέλουμε να κάνουν; Για τι τους προετοιμάζουμε;
Εσύ κύριε Υπουργέ / Αρχηγέ / Διοικητή / Μόνιμο Στέλεχος, έμαθες τον στρατιώτη σου πως να σκοτώνει άνθρωπο; Ε; Εκπαίδευσες το προσωπικό σου ώστε να είναι αποτελεσματικοί μαχητές; Τους έμαθες να σκοτώνουν για την Πατρίδα;
Ακούγεται βίαιο; Και πώς να μην είναι! Ο πόλεμος, η αποστολή του στρατού, είναι μια εξαιρετικά βίαιη κατάσταση. Πόσο καλά προετοιμάστηκε το προσωπικό για να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις του;
Ξέρει ο στρατιώτης σου πως να σκοτώσει τον εχθρό; Ή περιορίζεται η «εκπαίδευσή» του στις περιστασιακές βολές δέκα φυσιγγίων από την αναπαυτική θέση πρηνιδόν κατά ακίνητων λευκών ομόκεντρων κύκλων;
Ξέρει ο στρατιώτης σου πώς να περιποιηθεί το πολεμικό τραύμα του συναδέλφου του ή το δικό του; Πώς να παράσχει πρώτες βοήθειες μάχης; Ή, μήπως, η σπάνια διδασκαλία Α' Βοηθειών περιορίστηκε στην ηλίαση και τα δάγκωμα φιδιού;
Τον εκπαίδευσες καμιά φορά σε ρεαλιστικές συνθήκες; Να κουβαλά όλα τα αναγκαία; Να έχει πλήρη φόρτο πυρομαχικών, τροφής, νερού, υλικών τηλεπικοινωνιών κλπ; Να δεις, αντέχει να κινείται και να μάχεται με αυτά; Μήπως πρέπει να ψάξω για να του δώσω διαφορετικές λύσεις στα προβλήματα που ανακύπτουν;
Τον ταλαιπώρησες καμιά φορά ώστε να σταματήσει να σκέφτεται με άνεση; Του δημιούργησες το αναγκαίο άγχος και δυσφορία για να δείς πώς ανταποκρίνεται; Μήπως έγνοια σου ήταν να κυνηγά την σκιά και την ανάπαυση ώστε να μην χολοσκάς κι εσύ και να μην σε ενοχλούν με «παρεμβάσεις» οι «πολιτικοί» μας; Σκέφτηκες ότι η αποτυχία σου να τον εκπαιδεύσεις και να τον προετοιμάσεις σωστά θα στοιχίσει ζωές στον πόλεμο και τότε τα ρουσφετικά τηλεφωνήματα θα φαντάζουν πολύ μικρά μπροστά στις τύψεις σου για τους νεκρούς στρατιώτες σου;
Φρόντισες ώστε ο στρατιώτης σου να είναι εφοδιασμένος με τα απαραίτητα υλικά σε ποσότητα και ποιότητα για να μπορέσει να εκτελέσει την αποστολή του; Έχει ένα καλό κράνος και ένα αλεξίσφαιρο; Ή υπάρχουν μόνο για τις επιδείξεις; Η στολή του είναι ανθεκτική και άνετη ή μήπως κάνει μόνο για τις παρελάσεις; Μήπως αυτή η στολή, για την οποία προσυπόγραψες να παραληφθεί, σε περίπτωση επαφής της με φωτιά, πράγμα σύνηθες στην μάχη, θα μετατραπεί σε επικίνδυνο μανδύα που θα συντηχθεί στο δέρμα του άτυχου στρατιώτη σου; Τα άρβυλα του, οι κάλτσες του, οι επενδύσεις και τα εσώρουχά του; Μήπως θυμίζουν παρελθούσες εποχές; Μήπως ο ρουχισμός και τα ατομικά υλικά που χορηγείς θυμίζουν Αλβανικό μέτωπο; Μήπως οι προδιαγραφές είναι copy-paste τα τελευταία 30 χρόνια;
Φρόντισες εσύ, σαν ηγήτορας, να είσαι σωματικά, πνευματικά και ψυχικά έτοιμος να οδηγήσεις Έλληνες στρατιώτες στη μάχη; Μήπως τα παραπανήσια σου κιλά και η χρόνια αποχή σου από οποιανδήποτε μορφή εξάσκησης θα επηρεάσουν την απόδοσή σου την κρίσιμη ώρα; Θα δουλέψει το μυαλό σου ικανοποιητικά για να δώσει τις σωστές οδηγίες όταν θα το βαραίνουν περιττά κιλά λίπους, που θα φαίνονται ακόμα πιο βαριά υπό το κράτος πανικού και του φόβου του θανάτου; Θα μπορέσεις να ηγηθείς ή θα κρύβεσαι πίσω από τις διαταγές που θα εκδίδεις;
Είστε εσείς, οι ηγήτορες κάθε βαθμίδας, σε θέση να πάρετε τους στρατιώτες σας στον πόλεμο και να τους γυρίσετε πίσω νικητές και ζωντανούς; Παρακολουθείτε τις εξελίξεις στην τέχνη του πολέμου; Μήπως είστε προσκολλημένοι σε απαρχαιομένα δόγματα και τακτικές; Οι μεθόδοι του μάχεσθαι αλλάζουν, εσείς γιατί δεν τις ακολουθείτε; Για να μην μπείτε στον κόπο να αλλάξετε ή να προσαρμοστείτε;
Στρατός. Αποστολή του είναι να καταστρέψει τον εχθρό. Να σκοτώσει για να προασπίσει τα συμφέροντα της χώρας που υπηρετεί. Τα συμφέροντα, όχι το δίκαιο.
Και πριν βγούν οι διάφοροι αναρχοφασίστες, προοδευτικοί, ψευδοαριστερίζοντες, παλλόμενοι και επιχορηγούμενοι να κραυγάζουν ότι παρόμοιες σκέψεις και πρακτικές οδήγησαν τον τόπο σε καταστροφές, να τους αναφέρω ότι δεν ζούμε σε ένα κόσμο ουτοπικό, όπου τα λουλούδια σκορπούν το άρωμα τους στον άνεμο και τα γαλάζια νερά χαϊδεύουν τις χρυσές παραλίες στο ηλιοβασίλεμα με τους ανθρώπους να μοιράζονται τα αγαθά της ζωής ζώντας μια νιρβάνα σε ειρήνη και αρμονία. Αν το πιστεύουν αυτό ή αν νομίζουν ότι θα ήταν ποτέ εφικτό τότε έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα και ο εγκέφαλος τους υπολειτουργεί.
Ζούμε σε ένα κόσμο συμφερόντων. Πολλές φορές αλληλοσυγκρουόμενων. Ο καθένας παλεύει για να διασφαλίσει το ατομικό και συλλογικό του συμφέρον. Ο στρατός είναι μέσον προάσπισης των συμφερόντων του κράτους. Με ισχυρό στρατό μπορείς να έχεις ισχυρή οικονομία, παιδεία, υγεία, ανάπτυξη, πρόοδο, ελεύθερη βούληση, ελεύθερο κράτος. Ο στράτος επιτρέπει στο κράτος να ασκεί κυριαρχία μέσω της χρήσης βίας ή της απειλής χρήσης βίας. Έτσι λειτουργεί ο κόσμος. Έχεις ισχύ, έχεις φωνή. Δεν έχεις ισχύ, σε λιώνουν στο πάτωμα.
Βασική προυπόθεση, όμως, για να έχεις στρατό είναι να απαιτείς από τον στρατό να σου παρέχει ασφάλεια. Να απαιτείς σαν κράτος και σαν κοινωνία. Αλλιώς, αν οι απαιτήσεις σου δεν είναι αυτές αλλά άλλες αλλότριες, πολύ πιθανόν, όπως και γίνεται, είναι να έχεις ένα συρφετό ένστολων αργόσχολων δημόσιων υπαλλήλων, όπου η μη ταλαιπωρία και το «να περάσουμε» είναι ο πρώτος και μοναδικός στόχος της καθημερινότητας.
Μοιραία ένας τέτοιος οργανισμός θα γίνει βορά στις ορέξεις αυτών που επέλεξαν να έχουν πραγματικές ένοπλες δυνάμεις, και μαζί του θα συμπαρασύρει ολόκληρο το σαθρό οικοδόμημα που αυτοαποκαλείται κράτος και δυστυχώς και τους αθώους, αλλά και συνένοχους πολίτες του.
Ας αναλογιστούν οι υπεύθυνοι, ένστολοι και πολιτευόμενοι. Θέλουν να είναι συνένοχοι στην αποτυχία; Θέλουν το αίμα των νεκρών στρατιωτών και τα δάκρυα των δικών τους στα χέρια τους; Θα είναι σε θέση να αντικρύσουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους όταν θα τους παραδίδουν ένα έκτρωμα αντί για μια Πατρίδα και να τους απολογηθούν λέγοντες «έκανα ότι μπορούσα»; Κοιμούνται ήσυχοι τις νύχτες γνωρίζοντας την ανεπάρκεια τους; Νιώθουν ότι κάνουν τη δουλειά τους; Πιστεύουν ότι είναι σε θέση να εκτελέσουν την αποστολή τους;
Οι στρατιώτες μας τι θα κάνουν; Θα σκοτώσουν για την Πατρίδα ή θα πεθάνουν για την Πατρίδα; Τι τους θέλουμε να κάνουν; Για τι τους προετοιμάζουμε;
Wednesday 9 June 2010
Γιατί δεν γίνονται δημοψηφίσματα στην Ελλάδα;
- Διότι οι ελληνικές κυβερνήσεις φοβούνται ότι τα αποτελέσματα δεν θα τους βολεύουν;
- Διότι οι Έλληνες πολίτες ενεργούν σαν άβουλα πρόβατα και ανέχονται αυτήν την κατάσταση;
- Διότι οι Έλληνες πολίτες δεν επιθυμούν τα δημοψηφίσματα;
- Διότι οι «Έλληνες» πολιτικοί δεν επιθυμούν δημοψηφίσματα;
- Διότι δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο για την εκτέλεση δημοψηφισμάτων;
Monday 24 May 2010
Το Κοράνι και η Αγία Γραφή
Υπάρχει μία σύγχυση.
Οι ορθόδοξοι, όταν λέμε «Χριστιανισμός» εννοούμε τη μία και μόνη αλήθεια όπως αυτή εκφράζεται από την Ορθοδοξία.
Οι θρησκείες, οι παραθρησκείες, οι αιρέσεις και οι εταιρείες που προσεταιρίζονται το χριστιανισμό σαν χαλί για να αναπτυχθούν, δεν είναι χριστιανισμός. Με δύο λέξεις:
Χριστιανισμός = Ορθοδοξία.
Μέσα σε όλες τις πλάνες, κακοδοξίες και κακοδιδασκαλίες, υπάρχει και αυτή που λέει ότι:
Αφού χριστιανοί (εννοείται αληθινοί, ορθόδοξοι, όχι υπήκοοι του πάππα) σκότωσαν, βίασαν, έκλεψαν, βασάνισαν, ο χριστιανισμός είναι κακό πράγμα και πρέπει να τον αποστρεφόμαστε.
Αναρωτιέμαι αν υπάρχει πιο φτηνό επιχείρημα!
Είναι αυτονόητο ότι σαν «πεπτωκός» άνθρωπος έχω πιθανότητες να κάνω τις χειρότερες πράξεις.
Αυτό που χαρίζει ο χριστιανισμός στον άνθρωπο, είναι η δυνατότητα της μετάνοιας.
Σκότωσα και είμαι χριστιανός;
Τι πρέπει να γίνει τώρα;
Δεν είμαι πια άνθρωπος;
Και βέβαια είμαι.
Ως χριστιανός έχω τη δυνατότητα να μετανοήσω, να ζητήσω συγχώρεση από το Θεό, για το λόγο ότι είχα το θράσος να αποφασίσω αν το δημιούργημά του (ο άνθρωπος που σκότωσα) θα ζήσει ή θα πεθάνει, αλλά και από τους άλλους ανθρώπους που λύπησα με την πράξη μου.
Αυτό δε σημαίνει ότι μπορώ να σκοτώνω ελεύθερα, αφού η δυνατότητα της μετάνοιας υπάρχει μόνο όσο βρίσκομαι στη ζωή. Αν, λοιπόν σκοτώσω με την προοπτική να μετανοήσω, διατρέχω δύο τεράστιους κινδύνους:
• μιας και σκότωσα εντελώς συνειδητά και υπολογισμένα, είναι πολύ πιθανόν να μείνω για πάντα με την εντύπωση ότι καλώς έπραξα.
• μπορεί να πεθάνω ο ίδιος πριν προλάβω να μετανοήσω.
Βεβαίως και υπήρξαν άγιοι που πριν γίνουν άγιοι ήταν αισχροί δολοφόνοι.
Επίσης, υπήρξαν άγιοι που εξέπεσαν της αγιότητάς τους κάνοντας αισχρότητες και ποτέ δεν ανένηψαν.
Όμως, υπήρξαν και ΥΠΑΡΧΟΥΝ αναρίθμητοι άγιοι κορυφαίοι μάστορες της τέχνης της αποφυγής της αμαρτίας (ποτέ με μόνες τις δικές του δυνάμεις, αλλά πάντα με την ενίσχυση του Θεού). Ο Άγιος Διονύσιος Ζακύνθου συγχώρεσε αυτοστιγμεί το δολοφόνο του αδερφού του: http://is.gd/cepbm
Επομένως, όταν η Αγία Γραφή μιλάει για «Ού φονεύσεις» και για μετάνοια (στην περίπτωση που το έκανες) ποιος πρέπει να διωχθεί για ένα φόνο;
• Η Αγία Γραφή και ο χριστιανισμός εν γένει;
• Ο φονέας;
• Ο φόνος;
Μα φυσικά, η πράξη, η αμαρτία, ο ίδιος ο φόνος!
Η Αγία Γραφή (Παλαιά Διαθήκη – Καινή Διαθήκη – Πράξεις των Αποστόλων – Αποκάλυψη του Ιωάννου κ.ά) είναι θεόπνευστο σύγγραμμα, δηλαδή, ο Θεός υπαγόρεψε στους ποικίλους συγγραφείς το τι θα γράψουν, επομένως, δεν υπάρχει θέμα σύγκρισης με κανένα άλλο σύγγραμμα.
Για αυτούς που δεν πείθονται έχω μερικά ερωτήματα:
• Πώς εξηγείται η ύπαρξη φωτεινών λάμψεων και κινούμενης φωτεινής σφαίρας γύρω και μέσα από τα κεφάλια των ευρισκόμενων στο ναό της Αναστάσεως κάθε φορά που γίνεται αφή του Αγίου Φωτός;
• Πώς εξηγείται η αλλαγή φοράς ροής των υδάτων του Ιορδάνη κάθε φορά που εορτάζονται τα Θεοφάνεια;
• Πώς εξηγείται ότι η Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους, η πρώτη 8-όροφη πολυκατοικία των Βαλκανίων στέκει ακλόνητη εδώ και 1000 χρόνια χωρίς να επηρεάζεται από τους σεισμούς;
• Πώς εξηγούνται τα αναρίθμητα θαύματα και οι ιάσεις της Παναγίας, της Αγίας Μαρίνας (http://is.gd/ceqwI), των Γερόντων Πορφυρίου, Παϊσίου, Εφραίμ Κατουνακιώτη, Σωφρονίου Έσσεξ, Ιακώβου Τσαλίκη και άλλων;
Βέβαια, ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει ότι θέλει και αν θέλει.
Έτσι κι εγώ.
Μία ενδιαφέρουσα αναφορά στο Κοράνι υπάρχει εδώ:
http://www.agnikolaos.gr/ee/089.pdf
στις σελίδες 20~22.
Οι ορθόδοξοι, όταν λέμε «Χριστιανισμός» εννοούμε τη μία και μόνη αλήθεια όπως αυτή εκφράζεται από την Ορθοδοξία.
Οι θρησκείες, οι παραθρησκείες, οι αιρέσεις και οι εταιρείες που προσεταιρίζονται το χριστιανισμό σαν χαλί για να αναπτυχθούν, δεν είναι χριστιανισμός. Με δύο λέξεις:
Χριστιανισμός = Ορθοδοξία.
Μέσα σε όλες τις πλάνες, κακοδοξίες και κακοδιδασκαλίες, υπάρχει και αυτή που λέει ότι:
Αφού χριστιανοί (εννοείται αληθινοί, ορθόδοξοι, όχι υπήκοοι του πάππα) σκότωσαν, βίασαν, έκλεψαν, βασάνισαν, ο χριστιανισμός είναι κακό πράγμα και πρέπει να τον αποστρεφόμαστε.
Αναρωτιέμαι αν υπάρχει πιο φτηνό επιχείρημα!
Είναι αυτονόητο ότι σαν «πεπτωκός» άνθρωπος έχω πιθανότητες να κάνω τις χειρότερες πράξεις.
Αυτό που χαρίζει ο χριστιανισμός στον άνθρωπο, είναι η δυνατότητα της μετάνοιας.
Σκότωσα και είμαι χριστιανός;
Τι πρέπει να γίνει τώρα;
Δεν είμαι πια άνθρωπος;
Και βέβαια είμαι.
Ως χριστιανός έχω τη δυνατότητα να μετανοήσω, να ζητήσω συγχώρεση από το Θεό, για το λόγο ότι είχα το θράσος να αποφασίσω αν το δημιούργημά του (ο άνθρωπος που σκότωσα) θα ζήσει ή θα πεθάνει, αλλά και από τους άλλους ανθρώπους που λύπησα με την πράξη μου.
Αυτό δε σημαίνει ότι μπορώ να σκοτώνω ελεύθερα, αφού η δυνατότητα της μετάνοιας υπάρχει μόνο όσο βρίσκομαι στη ζωή. Αν, λοιπόν σκοτώσω με την προοπτική να μετανοήσω, διατρέχω δύο τεράστιους κινδύνους:
• μιας και σκότωσα εντελώς συνειδητά και υπολογισμένα, είναι πολύ πιθανόν να μείνω για πάντα με την εντύπωση ότι καλώς έπραξα.
• μπορεί να πεθάνω ο ίδιος πριν προλάβω να μετανοήσω.
Βεβαίως και υπήρξαν άγιοι που πριν γίνουν άγιοι ήταν αισχροί δολοφόνοι.
Επίσης, υπήρξαν άγιοι που εξέπεσαν της αγιότητάς τους κάνοντας αισχρότητες και ποτέ δεν ανένηψαν.
Όμως, υπήρξαν και ΥΠΑΡΧΟΥΝ αναρίθμητοι άγιοι κορυφαίοι μάστορες της τέχνης της αποφυγής της αμαρτίας (ποτέ με μόνες τις δικές του δυνάμεις, αλλά πάντα με την ενίσχυση του Θεού). Ο Άγιος Διονύσιος Ζακύνθου συγχώρεσε αυτοστιγμεί το δολοφόνο του αδερφού του: http://is.gd/cepbm
Επομένως, όταν η Αγία Γραφή μιλάει για «Ού φονεύσεις» και για μετάνοια (στην περίπτωση που το έκανες) ποιος πρέπει να διωχθεί για ένα φόνο;
• Η Αγία Γραφή και ο χριστιανισμός εν γένει;
• Ο φονέας;
• Ο φόνος;
Μα φυσικά, η πράξη, η αμαρτία, ο ίδιος ο φόνος!
Η Αγία Γραφή (Παλαιά Διαθήκη – Καινή Διαθήκη – Πράξεις των Αποστόλων – Αποκάλυψη του Ιωάννου κ.ά) είναι θεόπνευστο σύγγραμμα, δηλαδή, ο Θεός υπαγόρεψε στους ποικίλους συγγραφείς το τι θα γράψουν, επομένως, δεν υπάρχει θέμα σύγκρισης με κανένα άλλο σύγγραμμα.
Για αυτούς που δεν πείθονται έχω μερικά ερωτήματα:
• Πώς εξηγείται η ύπαρξη φωτεινών λάμψεων και κινούμενης φωτεινής σφαίρας γύρω και μέσα από τα κεφάλια των ευρισκόμενων στο ναό της Αναστάσεως κάθε φορά που γίνεται αφή του Αγίου Φωτός;
• Πώς εξηγείται η αλλαγή φοράς ροής των υδάτων του Ιορδάνη κάθε φορά που εορτάζονται τα Θεοφάνεια;
• Πώς εξηγείται ότι η Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους, η πρώτη 8-όροφη πολυκατοικία των Βαλκανίων στέκει ακλόνητη εδώ και 1000 χρόνια χωρίς να επηρεάζεται από τους σεισμούς;
• Πώς εξηγούνται τα αναρίθμητα θαύματα και οι ιάσεις της Παναγίας, της Αγίας Μαρίνας (http://is.gd/ceqwI), των Γερόντων Πορφυρίου, Παϊσίου, Εφραίμ Κατουνακιώτη, Σωφρονίου Έσσεξ, Ιακώβου Τσαλίκη και άλλων;
Βέβαια, ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει ότι θέλει και αν θέλει.
Έτσι κι εγώ.
Μία ενδιαφέρουσα αναφορά στο Κοράνι υπάρχει εδώ:
http://www.agnikolaos.gr/ee/089.pdf
στις σελίδες 20~22.
Thursday 6 May 2010
Οι νεκροί είναι 4 !
Οι γνωστοί (με όλες τις λεπτομέρειες) τρομοκράτες (που τα Μ.Μ.Ε. συνηθίζουν να αποκαλούν κουκουλοφόρους) σκότωσαν εκ προ μελέτης τέσσερις ανθρώπους.
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1133246&lngDtrID=244
Μέχρι πότε θα παρακολουθώ τα γεγονότα απαθής από την καρέκλα μου;
Ήθελα νά 'ξερα: Αυτοί οι τρομοκράτες, πώς κοιμήθηκαν χθες το βράδυ;
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1133246&lngDtrID=244
Μέχρι πότε θα παρακολουθώ τα γεγονότα απαθής από την καρέκλα μου;
Ήθελα νά 'ξερα: Αυτοί οι τρομοκράτες, πώς κοιμήθηκαν χθες το βράδυ;
Wednesday 7 April 2010
Φορολόγηση της εκκλησίας - 2
Όταν όλοι μαζί οι 300 (αθροιστικά) φτάσουν το ήθος και την αξία ενός Χριστόδουλου (μακαριστού Αρχιεπισκόπου), ή ενός Νικόλαου (μητροπολίτη Μεσογαίας) ή ενός Ιερώνυμου (νυν Αρχιεπισκόπου) ή ενός Ευφραίμ (ναι, του Βατοπεδινού) τότε, θα δικαιούνται οι πολιτικοί να ΡΩΤΗΣΟΥΝ την Εκκλησία της Ελλάδος αν θεωρεί σωστό να φορολογηθεί. Μέχρι τότε, οι κατάπτυστοι εμετικοί προδότες οφείλουν να σιωπούν.
Πρεζόνια, βιζιτούδες, τσοντούδες, δημοσιογραφίσκοι, δικηγορίσκοι, συνδικάλες, κουμπάροι και κάθε λογής αποβράσματα έχουν κατακλύσει το κοινοβούλιο και τις θέσεις εξουσίας και συμπράττουν στην αποδόμηση του ελληνισμού. Ορισμένοι που δεν ανήκουν στις κατηγορίες αυτής της παραγράφου, παραμένουν προδότες μόνο και μόνο επειδή συνεργάζονται.
Εγώ αν ήμουν βουλευτής, δεν θα καταδεχόμουν να δουλεύω για τον ίδιο οργανισμό με έναν Ψαριανό, με μία Γκερέκου, με έναν Σταϊκούρα ή με έναν Τσίπρα.
Ευτυχώς που βρεθήκαμε εμείς οι ξύπνιοι για να φορολογήσουμε την εκκλησία και να καταδείξουμε πόσο ηλίθιοι ήταν οι πρόγονοί μας (ο πατέρας μου, η γιαγιά σου) που δεν το έκαναν.
ΘΑ ΦΩΝΑΖΩ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ:
ΣΤΑΜΑΤΕΙΣΤΕ ΝΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΕΣΤΕ ΑΠΟ ΤΑ Μ.Μ.Ε.
ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ – ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ (ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ) ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗ.
ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ.
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΑΤΑΠΙΝΕΤΕ ΜΑΣΗΜΕΝΗ ΤΡΟΦΗ.
Αντί να ακούτε αυτά που σας λένε, διαβάστε για το Μέγα Κωνσταντίνο. Ο «Άγιος» δεν είναι βαθμός της ιεραρχίας ο οποίος απονέμεται από κάποια αρχή, όπως γίνεται με τον «υπουργό» ή τον «μητροπολίτη». Ο «Άγιος» δεν διορίζεται. Ο «Άγιος» αναδεικνύεται στη συνείδηση του λαού. Όταν, ο λαός, είπε τον Μέγα Κωνσταντίνο «Άγιο» κάτι πρέπει να είχε υπ’ όψιν του. Αλλά ήρθαμε πάλι εμείς οι ξερόλες να απορρίψουμε τους σύγχρονούς του.
Αγία ήταν και η Μαρία η Αιγυπτία, η οποία πόρνευε στη μισή της ζωή.
Άγιος ήταν και κάποιος ονόματι Βάρβαρος, ο οποίος στη μισή του ζωή σκότωνε και έκλεβε. Ο Πάσσαρης μπροστά του είναι αγγελούδι.
Ο ληστής που σταυρώθηκε μαζί με το Χριστό ήταν πιθανότατα ακόμη χειρότερος. Όμως, λίγα λεπτά πριν πεθάνει ήλθε στα συγκαλά του, μετανόησε και έγινε ο πρώτος των πρώτων.
Και ο Μέγας Κωνσταντίνος έκανε εγκλήματα. Όμως μετανόησε βαθιά και έζησε στο τέλος της ζωής του τη ζωή της εκκλησίας. Γι’ αυτό και αναδείχθηκε Άγιος στη συνείδηση του λαού. Αυτήν την αναγνώριση επισημοποίησε η εκκλησία.
Αλλά, ακόμη και αυτοί που πιστεύουν ότι όλα αυτά είναι παραμύθια, θα πρέπει να σιωπούν διότι δεν τους πέφτει λόγος για το κατά πώς αναδεικνύει η εκκλησία τους αγίους της. Ή μήπως δεν τα θεωρούν παραμύθια;
Το μίσος προς την εκκλησία και οι αφορισμοί τύπου «τραγιά» προκύπτουν από τον έλεγχο της συνείδησης των μισούντων τη βιοτή των γνήσιων ανθρώπων της εκκλησίας.
Αλλά, πώς σκέφτονται οι μισούντες;
Ο Ευφραίμ δεν έχει προσωπική περιουσία, δεν έχει πισίνες, δεν έχει γκόμενες δεν κάνει πολυτελή ζωή, δεν τρώει εδέσματα, κάθε μέρα ξυπνάει στις τρεις τα ξημερώματα και όλη την ημέρα την περνά με ιερές ακολουθίες ή συνομιλώντας με μοναχούς (όταν βρίσκεται στο Άγιον Όρος) ή με το λαό (όταν βρίσκεται εκτός). Αυτό που κάνει συγκινεί πολύ κόσμο. Εγώ δεν θα μπορούσα ποτέ να το κάνω αυτό. Ζηλεύω. Πρέπει να τον σταματήσω. Πρέπει να σταματήσει να υπάρχει αυτό που εγώ ζηλεύω αλλά δεν μπορώ να κάνω. Πρέπει να τον εξαφανίσω.
Κατ’ αναλογίαν πρέπει να εξαφανίσω και την εκκλησία.
Δύο βασικά λάθη υπάρχουν στο σκεπτικό των μισούντων.
1) Μπορούν και αυτοί!
2) Στην πραγματικότητα και αυτοί χρειάζονται την εκκλησία η οποία συνεχώς δίνει και ποτέ δεν ζητάει τίποτα και από κανέναν.
Τελικά, δεν απομένει κανένας θεσμός σε αυτόν τον τόπο, ΚΑΝΕΝΑΣ, ο οποίος να μην αμφισβητείται δημόσια και σε ευρεία έκταση.
Αυτοί οι ανεκδιήγητοι των εταιρειών δημοσκοπήσεων παρέλειψαν να κάνουν την πιο βασική ερώτηση:
«Πόσο χαρούμενοι είστε με τη ζωή σας;»
Στοιχηματίζω ότι η καμπύλη των απαντήσεων τα τελευταία χρόνια θα έτεινε προς το μηδέν. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι κοινωνικό. Δεν είναι ούτε πολιτικό, ούτε οικονομικό. Αν η κοινωνία είχε γερά θεμέλια, οι υπόλοιπες επιτυχίες θα έρχονταν αυτόματα.
Εύχομαι να μην έρθει ποτέ η ώρα που θα διαβάζουμε την επικαιρότητα του σήμερα και θα αναρωτιόμαστε, πώς και δεν είχαμε αντιληφθεί την κλίση του κατήφορου στον οποίο βρισκόμαστε. Εύχομαι.
Πρεζόνια, βιζιτούδες, τσοντούδες, δημοσιογραφίσκοι, δικηγορίσκοι, συνδικάλες, κουμπάροι και κάθε λογής αποβράσματα έχουν κατακλύσει το κοινοβούλιο και τις θέσεις εξουσίας και συμπράττουν στην αποδόμηση του ελληνισμού. Ορισμένοι που δεν ανήκουν στις κατηγορίες αυτής της παραγράφου, παραμένουν προδότες μόνο και μόνο επειδή συνεργάζονται.
Εγώ αν ήμουν βουλευτής, δεν θα καταδεχόμουν να δουλεύω για τον ίδιο οργανισμό με έναν Ψαριανό, με μία Γκερέκου, με έναν Σταϊκούρα ή με έναν Τσίπρα.
Ευτυχώς που βρεθήκαμε εμείς οι ξύπνιοι για να φορολογήσουμε την εκκλησία και να καταδείξουμε πόσο ηλίθιοι ήταν οι πρόγονοί μας (ο πατέρας μου, η γιαγιά σου) που δεν το έκαναν.
ΘΑ ΦΩΝΑΖΩ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ:
ΣΤΑΜΑΤΕΙΣΤΕ ΝΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΕΣΤΕ ΑΠΟ ΤΑ Μ.Μ.Ε.
ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ – ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ (ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ) ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗ.
ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ.
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΑΤΑΠΙΝΕΤΕ ΜΑΣΗΜΕΝΗ ΤΡΟΦΗ.
Αντί να ακούτε αυτά που σας λένε, διαβάστε για το Μέγα Κωνσταντίνο. Ο «Άγιος» δεν είναι βαθμός της ιεραρχίας ο οποίος απονέμεται από κάποια αρχή, όπως γίνεται με τον «υπουργό» ή τον «μητροπολίτη». Ο «Άγιος» δεν διορίζεται. Ο «Άγιος» αναδεικνύεται στη συνείδηση του λαού. Όταν, ο λαός, είπε τον Μέγα Κωνσταντίνο «Άγιο» κάτι πρέπει να είχε υπ’ όψιν του. Αλλά ήρθαμε πάλι εμείς οι ξερόλες να απορρίψουμε τους σύγχρονούς του.
Αγία ήταν και η Μαρία η Αιγυπτία, η οποία πόρνευε στη μισή της ζωή.
Άγιος ήταν και κάποιος ονόματι Βάρβαρος, ο οποίος στη μισή του ζωή σκότωνε και έκλεβε. Ο Πάσσαρης μπροστά του είναι αγγελούδι.
Ο ληστής που σταυρώθηκε μαζί με το Χριστό ήταν πιθανότατα ακόμη χειρότερος. Όμως, λίγα λεπτά πριν πεθάνει ήλθε στα συγκαλά του, μετανόησε και έγινε ο πρώτος των πρώτων.
Και ο Μέγας Κωνσταντίνος έκανε εγκλήματα. Όμως μετανόησε βαθιά και έζησε στο τέλος της ζωής του τη ζωή της εκκλησίας. Γι’ αυτό και αναδείχθηκε Άγιος στη συνείδηση του λαού. Αυτήν την αναγνώριση επισημοποίησε η εκκλησία.
Αλλά, ακόμη και αυτοί που πιστεύουν ότι όλα αυτά είναι παραμύθια, θα πρέπει να σιωπούν διότι δεν τους πέφτει λόγος για το κατά πώς αναδεικνύει η εκκλησία τους αγίους της. Ή μήπως δεν τα θεωρούν παραμύθια;
Το μίσος προς την εκκλησία και οι αφορισμοί τύπου «τραγιά» προκύπτουν από τον έλεγχο της συνείδησης των μισούντων τη βιοτή των γνήσιων ανθρώπων της εκκλησίας.
Αλλά, πώς σκέφτονται οι μισούντες;
Ο Ευφραίμ δεν έχει προσωπική περιουσία, δεν έχει πισίνες, δεν έχει γκόμενες δεν κάνει πολυτελή ζωή, δεν τρώει εδέσματα, κάθε μέρα ξυπνάει στις τρεις τα ξημερώματα και όλη την ημέρα την περνά με ιερές ακολουθίες ή συνομιλώντας με μοναχούς (όταν βρίσκεται στο Άγιον Όρος) ή με το λαό (όταν βρίσκεται εκτός). Αυτό που κάνει συγκινεί πολύ κόσμο. Εγώ δεν θα μπορούσα ποτέ να το κάνω αυτό. Ζηλεύω. Πρέπει να τον σταματήσω. Πρέπει να σταματήσει να υπάρχει αυτό που εγώ ζηλεύω αλλά δεν μπορώ να κάνω. Πρέπει να τον εξαφανίσω.
Κατ’ αναλογίαν πρέπει να εξαφανίσω και την εκκλησία.
Δύο βασικά λάθη υπάρχουν στο σκεπτικό των μισούντων.
1) Μπορούν και αυτοί!
2) Στην πραγματικότητα και αυτοί χρειάζονται την εκκλησία η οποία συνεχώς δίνει και ποτέ δεν ζητάει τίποτα και από κανέναν.
Τελικά, δεν απομένει κανένας θεσμός σε αυτόν τον τόπο, ΚΑΝΕΝΑΣ, ο οποίος να μην αμφισβητείται δημόσια και σε ευρεία έκταση.
Αυτοί οι ανεκδιήγητοι των εταιρειών δημοσκοπήσεων παρέλειψαν να κάνουν την πιο βασική ερώτηση:
«Πόσο χαρούμενοι είστε με τη ζωή σας;»
Στοιχηματίζω ότι η καμπύλη των απαντήσεων τα τελευταία χρόνια θα έτεινε προς το μηδέν. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι κοινωνικό. Δεν είναι ούτε πολιτικό, ούτε οικονομικό. Αν η κοινωνία είχε γερά θεμέλια, οι υπόλοιπες επιτυχίες θα έρχονταν αυτόματα.
Εύχομαι να μην έρθει ποτέ η ώρα που θα διαβάζουμε την επικαιρότητα του σήμερα και θα αναρωτιόμαστε, πώς και δεν είχαμε αντιληφθεί την κλίση του κατήφορου στον οποίο βρισκόμαστε. Εύχομαι.
Φορολόγηση της εκκλησίας - 1
Επί τέλους!
Δεν είναι δυνατόν ο φορέας που λέγεται εκκλησία να μην φορολογείται!
Ποιοι είναι δηλαδή αυτοί οι παπάδες που τη σκαπουλάρουν από ιδρύσεως ελληνικού κράτους;
Γιατί δηλαδή αυτοί να ζουν μέσα στη χλιδή με τις βιλάρες τους, τις πισινάρες τους, τα αεροπλάνα τους, τα γιωτ τους και τις ταξιδάρες τους εις βάρος του λαού.
Μου είναι αδύνατο να καταλάβω γιατί γενεές επί γενεών Ελλήνων δεν μπόρεσαν να σκεφτούν το αυτονόητο που συνέλαβε η πανέξυπνη γενιά μας:
Φορολόγηση των εισοδημάτων της εκκλησίας!
Τους παίρνουμε το 5-10-20% για να μη μπορούν να το κάνουν λούσα και πολυτέλειες.
Και λίγο είναι. Γιατί δηλαδή τέτοια προνομιακή μεταχείριση;
Δε βλέπετε τη σαπίλα και τη διαφθορά; Μόλις τσεπώσουν μία δωρεά σπεύδουν να τη μοιραστούν μεταξύ τους. Ούτε λόγος για φιλανθρωπικές μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Κι αυτά τα παραμύθια ότι ταΐζουν πολύτεκνες οικογένειες στη Θράκη δεν τα χάφτουμε εμείς.
Ή ότι η εκκλησία τροφοδοτεί, δήθεν, 700 φιλανθρωπικές οργανώσεις στην ελληνική και άλλες επικράτειες.
Ποιος τους είπε να κάνουν ιεραποστολή σε αφρικές και ασίες; Ας αφήσουν τον κοσμάκη ήσυχο να λύσει μόνος του τα προβλήματά του και ας πληρώσουν κανένα φόρο.
Ενώ το κράτος έεε !;!
Μόλις πάρει τα λεφτουδάκια από την εκκλησία θα τα επενδύσει σε έργα με «κέντρο τον πολίτη». Αμέ! Όλα! Ούτε λεπτό δεν θα πάει χαμένο.
Υπάρχει πιο διαφανής και τίμιος φορέας από το κράτος καλέ;
Αρκετά μας φορτωθήκανε στο σβέρκο οι παπάδες. Ας μη ράψουν χρυσό κουστουμάκι φέτος. Καλή εμφάνιση θα κάνουν και με ασημένιο. Ακούς εκεί, για τρεις ώρες κάθε Κυριακή να θέλουν πολυτελή άμφια. Ας κατέβουν με τα ράσα. Ντροπή είναι;
Κι αυτοί που λένε ότι από το 1833 η εκκλησία έχει δώσει το 95% της περιουσίας της στο κράτος; Μάλλον στο όνειρό τους θα το είδανε.
Εδώ και τώρα η εκκλησία να φορολογείται όπως οι ανώνυμες εταιρείες. Γνωρίζει κανείς καμία ανώνυμη εταιρεία με ηλικία 2000 ετών. Όχι. Ιδού, λοιπόν ο δρόμος για να ξεφορτωθούμε μιά και καλή την εκκλησία!
Δεν είναι δυνατόν ο φορέας που λέγεται εκκλησία να μην φορολογείται!
Ποιοι είναι δηλαδή αυτοί οι παπάδες που τη σκαπουλάρουν από ιδρύσεως ελληνικού κράτους;
Γιατί δηλαδή αυτοί να ζουν μέσα στη χλιδή με τις βιλάρες τους, τις πισινάρες τους, τα αεροπλάνα τους, τα γιωτ τους και τις ταξιδάρες τους εις βάρος του λαού.
Μου είναι αδύνατο να καταλάβω γιατί γενεές επί γενεών Ελλήνων δεν μπόρεσαν να σκεφτούν το αυτονόητο που συνέλαβε η πανέξυπνη γενιά μας:
Φορολόγηση των εισοδημάτων της εκκλησίας!
Τους παίρνουμε το 5-10-20% για να μη μπορούν να το κάνουν λούσα και πολυτέλειες.
Και λίγο είναι. Γιατί δηλαδή τέτοια προνομιακή μεταχείριση;
Δε βλέπετε τη σαπίλα και τη διαφθορά; Μόλις τσεπώσουν μία δωρεά σπεύδουν να τη μοιραστούν μεταξύ τους. Ούτε λόγος για φιλανθρωπικές μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Κι αυτά τα παραμύθια ότι ταΐζουν πολύτεκνες οικογένειες στη Θράκη δεν τα χάφτουμε εμείς.
Ή ότι η εκκλησία τροφοδοτεί, δήθεν, 700 φιλανθρωπικές οργανώσεις στην ελληνική και άλλες επικράτειες.
Ποιος τους είπε να κάνουν ιεραποστολή σε αφρικές και ασίες; Ας αφήσουν τον κοσμάκη ήσυχο να λύσει μόνος του τα προβλήματά του και ας πληρώσουν κανένα φόρο.
Ενώ το κράτος έεε !;!
Μόλις πάρει τα λεφτουδάκια από την εκκλησία θα τα επενδύσει σε έργα με «κέντρο τον πολίτη». Αμέ! Όλα! Ούτε λεπτό δεν θα πάει χαμένο.
Υπάρχει πιο διαφανής και τίμιος φορέας από το κράτος καλέ;
Αρκετά μας φορτωθήκανε στο σβέρκο οι παπάδες. Ας μη ράψουν χρυσό κουστουμάκι φέτος. Καλή εμφάνιση θα κάνουν και με ασημένιο. Ακούς εκεί, για τρεις ώρες κάθε Κυριακή να θέλουν πολυτελή άμφια. Ας κατέβουν με τα ράσα. Ντροπή είναι;
Κι αυτοί που λένε ότι από το 1833 η εκκλησία έχει δώσει το 95% της περιουσίας της στο κράτος; Μάλλον στο όνειρό τους θα το είδανε.
Εδώ και τώρα η εκκλησία να φορολογείται όπως οι ανώνυμες εταιρείες. Γνωρίζει κανείς καμία ανώνυμη εταιρεία με ηλικία 2000 ετών. Όχι. Ιδού, λοιπόν ο δρόμος για να ξεφορτωθούμε μιά και καλή την εκκλησία!
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !
Χριστός Ανέστη!
Η πιο συγκινητική δήλωση.
Δεν είναι ευχή. Είναι δήλωση. Είναι απόλυτη παραδοχή μίας αλήθειας.
Και απαντούμε:
Αληθώς Ανέστη ο Κύριος. Το σκέτο «Αληθώς» δεν λέει τίποτα.
Ομοίως, είναι μία δήλωση.
Επομένως, δεν ευχόμαστε «Χριστός Ανέστη», αλλά δηλώνουμε και διαδηλώνουμε την πίστη μας, ότι «Χριστός Ανέστη».
Χρόνια πολλά σε όλους μας, αλλά κυρίως, χρόνια καλά κι ευλογημένα, διότι όσο πολλά κι αν είναι τα χρόνια, αν δεν είναι καλά κι ευλογημένα, είναι μάλλον απευκταία παρά καλοδεχούμενα.
Η εικόνα της Ανάστασης του Χριστού είναι από εδώ.
Wednesday 24 March 2010
Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου
Thursday 11 March 2010
ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ «ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΜΕ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ»
Την Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010 το Συνέδριο για την Παιδεία, πού διοργανώθηκε από ιόν Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Πευκακίων Αθηνών με τη χορηγία των Εκδόσεων«ΥΠΑΚΟΗ» στην αίθουσα «ΟΛΥΜΠΙΑ» της «ΕΘΝΙΚΗΣ ΛΥΡΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ» με θέμα «Πειράματα στην Εκπαίδευση με απουσία της Παιδείας» εξέδωσε ομόφωνα το κατωτέρω Ψήφισμα:
«Παιδεία δεν είναι μόνο το Σχολείο, δεν περιορίζεται ούτε εξαντλείται στα σπουδαστήρια, αλλά άφορα σε όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες, αφού είναι, τελικά, η Παιδεία αυτή πού προσδιορίζει το είδος του ανθρώπου πού θέλουμε να αναδείξουμε.
Παιδεία είναι ή επιλογή του ήθους του ανθρώπου πού θέλουμε να αναδείξουμε με την όλη δομή του Κράτους, και το ήθος αυτό καθορίζεται από τα πιστεύματά μας, από την πίστη και τον Θεό πού ακολουθούμε ή από την αθεΐα που πρεσβεύουμε. Μετά την Παιδεία έρχεται η Εκπαίδευση.
Η σημερινή κρίση της Παιδείας οφείλεται στην κρίση επιλογής ανθρωπίνου προτύπου της και αυτή η κρίση συνεπάγεται και την κρίση όλων των αξιών πού συγκροτούν και τελειοποιούν την ανθρώπινη προσωπικότητα.
Αδυνατούμε, λοιπόν, να διανοηθούμε ότι μπορεί οποιοδήποτε άλλο «μοντέλο» ανθρώπου, πρότυπο η ανθρώπινη ιδέα να συναγωνιστεί το Πρόσωπο του Θεανθρώπου Χριστού ως μέτρο αναδείξεως και τελειοποιήσεως του ανθρώπου, γιατί, πέρα από όλους τούς κατασκευασμένους θεούς, Αυτός μόνος έδειξε στην πράξη την Θεότητά Του, με το να εξυψώσει τον άνθρωπο κάνovτάς τον «κατά χάριν Θεό».
Ανησυχούμε για την εξέλιξη του νεοέλληνα, γιατί μένει αναίσθητος, σαν να μη συμβαίνει τίποτε στην πατρίδα μας. Μένει αναίσθητος στην καθαίρεση της αρχαιοελληνικής μας παιδείας και στην εκδίωξη του Χριστού από την προσωπική και τη δημόσια ζωή του γιατί σαν ναρκωμένος πείθεται μέρα με την ημέρα ότι όλοι οι «πολιτισμένοι» έτσι ζουν. Η ανησυχία μας κορυφώνεται γιατί αυτή η αμοραλιστική ζωή της χωρίς Χριστό Ευρώπης αλλοιώνει με ταχείς ρυθμούς και τα φρονήματα των ιερέων και των αρχιερέων μας για να μη βλέπουν πουθενά κίνδυνο αλλά να τα βλέπουν όλα αθώα και προοδευτικά! Διαπιστώνουμε μα θλίψη ότι εδώ και 200 χρόνια μετά τον Καποδίστρια προσπαθούν οι κρατούντες, να χαθεί το Πρόσωπο του Χριστού από την πατρίδα μας, όπως χάθηκε προ αιώνων στη Δύση. Προσπαθούν όλοι, με τη σύμπραξη ή, έστω, την ανοχή και την απραξία των μεγαλοτίτλων της Εκκλησίας!
Διερωτώμεθα:
- Ποιός εξουσιοδότησε τους άρχοντες του τόπου μας να καταδιώξουν τόν Χριστό από τη ζωή της Πατρίδος μας;
- Ποιός τούς εξουσιοδότησε να αποφασίσουν αυτοί μόνοι τους σε τι είδους άνθρωπο θα διαμορφωθεί ό Έλληνας;
- Πού είναι οι Ποιμένες του λαού του Θεού να ειπούν τό ΟΧΙ(!) στην πολιτική εξουσία, πού απέκτησε το θράσος να εισβάλλει στην περιοχή του Θεού, στα έγκατα της ανθρώπινης ψυχής και να ορίζει αυτή τα πιστεύματά μας και τον τρόπο που θα εκφράζεται το ήθος μας;
- Ποιός τούς εξουσιοδότησε να αποφασίσουν αυτοί μόνοι τους σε τι είδους άνθρωπο θα διαμορφωθεί ό Έλληνας;
- Πού είναι οι Ποιμένες του λαού του Θεού να ειπούν τό ΟΧΙ(!) στην πολιτική εξουσία, πού απέκτησε το θράσος να εισβάλλει στην περιοχή του Θεού, στα έγκατα της ανθρώπινης ψυχής και να ορίζει αυτή τα πιστεύματά μας και τον τρόπο που θα εκφράζεται το ήθος μας;
Ο Ντοστογιέφσκυ απέδειξε στον Δυτικό κόσμο ότι οι «εκδοχές» για την πορεία της ανθρωπότητος είναι μόνο δύο. Γι’ αυτό γράφει στο υλικό του βιβλίου του «Δαιμονισμένοι» - όπως επισημαίνει ό Επίσκοπος Αθανάσιος Γιέβτιτς - ότι «Για τους ανθρώπους η σωτηρία είναι ο Ευαγγελικός Θεάνθρωπος ή άλλως, θα έπρεπε να κάψουμε το Σύμπαν»!
Παρακαλούμε τούς κατέxovτες σημαντικές εκκλησιαστικές θέσεις, να σταθούν ως πνευματικοί Πατέρες και κυματοθραύστες των «επαφριζόντων τας εαυτών αισχύνας αγρίων κυμάτων», να θυμηθούν την συστατική Αλήθεια της 'Ορθοδοξίας, ότι η Πολιτική είναι κλάδος της Ποιμαντικής και όχι παράλληλη με την 'Εκκλησία εξουσία. Αυτή η Αλήθεια διατήρησε το Γένος μας ευσεβές και αμιγώς Ορθόδοξο για 1830 χρόνια, μέσα σε άγριους αλλοφύλους λαούς, σκληρούς πολέμους και 400 χρόνια σκλαβιάς!
Η εποπτεία και ο έλεγχος της Πολιτικής είναι χρέος της Εκκλησίας, αφού η Εκκλησία είναι το περιέχον και όχι το περιεχόμενο του Κράτους των Ορθοδόξων Ελλήνων.
Η εποπτεία και ο έλεγχος της Πολιτικής είναι χρέος της Εκκλησίας, αφού η Εκκλησία είναι το περιέχον και όχι το περιεχόμενο του Κράτους των Ορθοδόξων Ελλήνων.
Αυτός ο Θεάνθρωπος πρέπει να ξαναγίνει η Παιδεία του Γένους μας. Αλλιώς, να είμαστε βέβαιοι, ότι, όπως προέβλεψε ό Ντοστογιέφσκυ «θα καεί το Σύμπαν»!
ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ οι Εισηγηταί:
Αρχιμ. Σαράντης Σαράντος
Σαράντος Καργάκος, Καθηγηιής-Συγγραφέας
Πρωτοπρ. Βασίλειος Βολουδάκης
Μιχαήλ Ηλιάδης, Μαθηματικός
Λέων Μπράνγκ, δρ. Θεολογίας
Αρχιμ. Σαράντης Σαράντος
Σαράντος Καργάκος, Καθηγηιής-Συγγραφέας
Πρωτοπρ. Βασίλειος Βολουδάκης
Μιχαήλ Ηλιάδης, Μαθηματικός
Λέων Μπράνγκ, δρ. Θεολογίας
και ενέκριναν διά βοής όλοι οι σύνεδροι.
Subscribe to:
Posts (Atom)