Κύπρος - Πενταδάκτυλος

Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια,

σημαίνει κι η Αγιά Σοφιά, το μέγα μοναστήρι,

με τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνες,

κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος.

Ψάλλει ζερβά ο Βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης,

κι απ' την πολλή την ψαλμουδιά εσειόντανε οι κολόνες.

Να μπούνε στο χερουβικό και να βγει ο Βασιλέας,

φωνή τους ήρθε εξ' ουρανού κι απ’ αρχαγγέλου στόμα.

«Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τα’ άγια,

παπάδες πάρτε τα γιερά και σεις κεριά σβηστείτε,

γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει.

Μόν’ στείλτε λόγο στη Φραγκιά, να ρθούνε τρία καράβια.

Το να να πάρει το Σταυρό και τ' άλλο το Βαγγέλιο,

το τρίτο, το καλύτερο, την Άγια Τράπεζά μας,

μη μας την πάρουν τα σκυλιά και μας τη μαγαρίσουν».

Η Δέσποινα ταράχτηκε, κι εδάκρυσαν οι εικόνες.

«Σώπασε κυρά Δέσποινα και μη πολυδακρύζεις
πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θα 'ναι»

Ένα φάρμακο κατά της κρίσης: αγοράζω μόνο ελληνικά προϊόντα

Είναι χιλιοειπωμένο και απόλυτα βέβαιο.
Μέχρι την είσοδό μας στην ΕΟΚ τα μη ελληνικά προϊόντα διώκονταν από το κράτος με διάφορους τρόπους, κυριαρχούντος (τρόπου) της επιβολής δασμών.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΟΤΑΤΑ, η Ελλάδα γνώρισε ανεπανάληπτη ανάπτυξη εκείνες τις δεκαετίες (δείτε εδώ).
Αφού σήμερα το κράτος δεν τολμά, ας τολμήσουμε εμείς!

Και πώς θα αναγνωρίσω τα ελληνικά προϊόντα;
Δείτε εδώ - είναι φανταστικά απλό:
http://greece520.gr/
http://www.gs1gr.org

Οικουμενικός Πατριάρχης - Εκδήλωση της Coca Cola

Προκαλεί έκπληξη μία αποστροφή της ομιλίας του πατριάρχη μας.

Φορτώστε αυτή τη σελίδα

http://www.youtube.com/user/Patriarchate#p/c/142EC97A2891B403/29/b0PSYG30BRY

και πηγαίνετε στο 32' 10" του video.

Εσύ κύριε Υπουργέ / Αρχηγέ / Διοικητή / Μόνιμο Στέλεχος...

Αναδημοσιεύεται από http://www.enkripto.com/2010/07/blog-post_3934.html

Εσύ κύριε Υπουργέ / Αρχηγέ / Διοικητή / Μόνιμο Στέλεχος, έμαθες τον στρατιώτη σου πως να σκοτώνει άνθρωπο; Ε; Εκπαίδευσες το προσωπικό σου ώστε να είναι αποτελεσματικοί μαχητές; Τους έμαθες να σκοτώνουν για την Πατρίδα;
Ακούγεται βίαιο; Και πώς να μην είναι! Ο πόλεμος, η αποστολή του στρατού, είναι μια εξαιρετικά βίαιη κατάσταση. Πόσο καλά προετοιμάστηκε το προσωπικό για να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις του;

Ξέρει ο στρατιώτης σου πως να σκοτώσει τον εχθρό; Ή περιορίζεται η «εκπαίδευσή» του στις περιστασιακές βολές δέκα φυσιγγίων από την αναπαυτική θέση πρηνιδόν κατά ακίνητων λευκών ομόκεντρων κύκλων;

Ξέρει ο στρατιώτης σου πώς να περιποιηθεί το πολεμικό τραύμα του συναδέλφου του ή το δικό του; Πώς να παράσχει πρώτες βοήθειες μάχης; Ή, μήπως, η σπάνια διδασκαλία Α' Βοηθειών περιορίστηκε στην ηλίαση και τα δάγκωμα φιδιού;

Τον εκπαίδευσες καμιά φορά σε ρεαλιστικές συνθήκες; Να κουβαλά όλα τα αναγκαία; Να έχει πλήρη φόρτο πυρομαχικών, τροφής, νερού, υλικών τηλεπικοινωνιών κλπ; Να δεις, αντέχει να κινείται και να μάχεται με αυτά; Μήπως πρέπει να ψάξω για να του δώσω διαφορετικές λύσεις στα προβλήματα που ανακύπτουν;

Τον ταλαιπώρησες καμιά φορά ώστε να σταματήσει να σκέφτεται με άνεση; Του δημιούργησες το αναγκαίο άγχος και δυσφορία για να δείς πώς ανταποκρίνεται; Μήπως έγνοια σου ήταν να κυνηγά την σκιά και την ανάπαυση ώστε να μην χολοσκάς κι εσύ και να μην σε ενοχλούν με «παρεμβάσεις» οι «πολιτικοί» μας; Σκέφτηκες ότι η αποτυχία σου να τον εκπαιδεύσεις και να τον προετοιμάσεις σωστά θα στοιχίσει ζωές στον πόλεμο και τότε τα ρουσφετικά τηλεφωνήματα θα φαντάζουν πολύ μικρά μπροστά στις τύψεις σου για τους νεκρούς στρατιώτες σου;

Φρόντισες ώστε ο στρατιώτης σου να είναι εφοδιασμένος με τα απαραίτητα υλικά σε ποσότητα και ποιότητα για να μπορέσει να εκτελέσει την αποστολή του; Έχει ένα καλό κράνος και ένα αλεξίσφαιρο; Ή υπάρχουν μόνο για τις επιδείξεις; Η στολή του είναι ανθεκτική και άνετη ή μήπως κάνει μόνο για τις παρελάσεις; Μήπως αυτή η στολή, για την οποία προσυπόγραψες να παραληφθεί, σε περίπτωση επαφής της με φωτιά, πράγμα σύνηθες στην μάχη, θα μετατραπεί σε επικίνδυνο μανδύα που θα συντηχθεί στο δέρμα του άτυχου στρατιώτη σου; Τα άρβυλα του, οι κάλτσες του, οι επενδύσεις και τα εσώρουχά του; Μήπως θυμίζουν παρελθούσες εποχές; Μήπως ο ρουχισμός και τα ατομικά υλικά που χορηγείς θυμίζουν Αλβανικό μέτωπο; Μήπως οι προδιαγραφές είναι copy-paste τα τελευταία 30 χρόνια;

Φρόντισες εσύ, σαν ηγήτορας, να είσαι σωματικά, πνευματικά και ψυχικά έτοιμος να οδηγήσεις Έλληνες στρατιώτες στη μάχη; Μήπως τα παραπανήσια σου κιλά και η χρόνια αποχή σου από οποιανδήποτε μορφή εξάσκησης θα επηρεάσουν την απόδοσή σου την κρίσιμη ώρα; Θα δουλέψει το μυαλό σου ικανοποιητικά για να δώσει τις σωστές οδηγίες όταν θα το βαραίνουν περιττά κιλά λίπους, που θα φαίνονται ακόμα πιο βαριά υπό το κράτος πανικού και του φόβου του θανάτου; Θα μπορέσεις να ηγηθείς ή θα κρύβεσαι πίσω από τις διαταγές που θα εκδίδεις;

Είστε εσείς, οι ηγήτορες κάθε βαθμίδας, σε θέση να πάρετε τους στρατιώτες σας στον πόλεμο και να τους γυρίσετε πίσω νικητές και ζωντανούς; Παρακολουθείτε τις εξελίξεις στην τέχνη του πολέμου; Μήπως είστε προσκολλημένοι σε απαρχαιομένα δόγματα και τακτικές; Οι μεθόδοι του μάχεσθαι αλλάζουν, εσείς γιατί δεν τις ακολουθείτε; Για να μην μπείτε στον κόπο να αλλάξετε ή να προσαρμοστείτε;

Στρατός. Αποστολή του είναι να καταστρέψει τον εχθρό. Να σκοτώσει για να προασπίσει τα συμφέροντα της χώρας που υπηρετεί. Τα συμφέροντα, όχι το δίκαιο.

Και πριν βγούν οι διάφοροι αναρχοφασίστες, προοδευτικοί, ψευδοαριστερίζοντες, παλλόμενοι και επιχορηγούμενοι να κραυγάζουν ότι παρόμοιες σκέψεις και πρακτικές οδήγησαν τον τόπο σε καταστροφές, να τους αναφέρω ότι δεν ζούμε σε ένα κόσμο ουτοπικό, όπου τα λουλούδια σκορπούν το άρωμα τους στον άνεμο και τα γαλάζια νερά χαϊδεύουν τις χρυσές παραλίες στο ηλιοβασίλεμα με τους ανθρώπους να μοιράζονται τα αγαθά της ζωής ζώντας μια νιρβάνα σε ειρήνη και αρμονία. Αν το πιστεύουν αυτό ή αν νομίζουν ότι θα ήταν ποτέ εφικτό τότε έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα και ο εγκέφαλος τους υπολειτουργεί.

Ζούμε σε ένα κόσμο συμφερόντων. Πολλές φορές αλληλοσυγκρουόμενων. Ο καθένας παλεύει για να διασφαλίσει το ατομικό και συλλογικό του συμφέρον. Ο στρατός είναι μέσον προάσπισης των συμφερόντων του κράτους. Με ισχυρό στρατό μπορείς να έχεις ισχυρή οικονομία, παιδεία, υγεία, ανάπτυξη, πρόοδο, ελεύθερη βούληση, ελεύθερο κράτος. Ο στράτος επιτρέπει στο κράτος να ασκεί κυριαρχία μέσω της χρήσης βίας ή της απειλής χρήσης βίας. Έτσι λειτουργεί ο κόσμος. Έχεις ισχύ, έχεις φωνή. Δεν έχεις ισχύ, σε λιώνουν στο πάτωμα.

Βασική προυπόθεση, όμως, για να έχεις στρατό είναι να απαιτείς από τον στρατό να σου παρέχει ασφάλεια. Να απαιτείς σαν κράτος και σαν κοινωνία. Αλλιώς, αν οι απαιτήσεις σου δεν είναι αυτές αλλά άλλες αλλότριες, πολύ πιθανόν, όπως και γίνεται, είναι να έχεις ένα συρφετό ένστολων αργόσχολων δημόσιων υπαλλήλων, όπου η μη ταλαιπωρία και το «να περάσουμε» είναι ο πρώτος και μοναδικός στόχος της καθημερινότητας.

Μοιραία ένας τέτοιος οργανισμός θα γίνει βορά στις ορέξεις αυτών που επέλεξαν να έχουν πραγματικές ένοπλες δυνάμεις, και μαζί του θα συμπαρασύρει ολόκληρο το σαθρό οικοδόμημα που αυτοαποκαλείται κράτος και δυστυχώς και τους αθώους, αλλά και συνένοχους πολίτες του.

Ας αναλογιστούν οι υπεύθυνοι, ένστολοι και πολιτευόμενοι. Θέλουν να είναι συνένοχοι στην αποτυχία; Θέλουν το αίμα των νεκρών στρατιωτών και τα δάκρυα των δικών τους στα χέρια τους; Θα είναι σε θέση να αντικρύσουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους όταν θα τους παραδίδουν ένα έκτρωμα αντί για μια Πατρίδα και να τους απολογηθούν λέγοντες «έκανα ότι μπορούσα»; Κοιμούνται ήσυχοι τις νύχτες γνωρίζοντας την ανεπάρκεια τους; Νιώθουν ότι κάνουν τη δουλειά τους; Πιστεύουν ότι είναι σε θέση να εκτελέσουν την αποστολή τους;

Οι στρατιώτες μας τι θα κάνουν; Θα σκοτώσουν για την Πατρίδα ή θα πεθάνουν για την Πατρίδα; Τι τους θέλουμε να κάνουν; Για τι τους προετοιμάζουμε;

Γιατί δεν γίνονται δημοψηφίσματα στην Ελλάδα;

• Διότι οι ελληνικές κυβερνήσεις φοβούνται ότι τα αποτελέσματα δεν θα τους βολεύουν;
• Διότι οι Έλληνες πολίτες ενεργούν σαν άβουλα πρόβατα και ανέχονται αυτήν την κατάσταση;
• Διότι οι Έλληνες πολίτες δεν επιθυμούν τα δημοψηφίσματα;
• Διότι οι «Έλληνες» πολιτικοί δεν επιθυμούν δημοψηφίσματα;
• Διότι δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο για την εκτέλεση δημοψηφισμάτων;

             ΓΙΑΤΙ ;;;

Το Κοράνι και η Αγία Γραφή

Υπάρχει μία σύγχυση.
Οι ορθόδοξοι, όταν λέμε «Χριστιανισμός» εννοούμε τη μία και μόνη αλήθεια όπως αυτή εκφράζεται από την Ορθοδοξία.
Οι θρησκείες, οι παραθρησκείες, οι αιρέσεις και οι εταιρείες που προσεταιρίζονται το χριστιανισμό σαν χαλί για να αναπτυχθούν, δεν είναι χριστιανισμός. Με δύο λέξεις:
Χριστιανισμός = Ορθοδοξία.
Μέσα σε όλες τις πλάνες, κακοδοξίες και κακοδιδασκαλίες, υπάρχει και αυτή που λέει ότι:
Αφού χριστιανοί (εννοείται αληθινοί, ορθόδοξοι, όχι υπήκοοι του πάππα) σκότωσαν, βίασαν, έκλεψαν, βασάνισαν, ο χριστιανισμός είναι κακό πράγμα και πρέπει να τον αποστρεφόμαστε.
Αναρωτιέμαι αν υπάρχει πιο φτηνό επιχείρημα!
Είναι αυτονόητο ότι σαν «πεπτωκός» άνθρωπος έχω πιθανότητες να κάνω τις χειρότερες πράξεις.
Αυτό που χαρίζει ο χριστιανισμός στον άνθρωπο, είναι η δυνατότητα της μετάνοιας.
Σκότωσα και είμαι χριστιανός;
Τι πρέπει να γίνει τώρα;
Δεν είμαι πια άνθρωπος;
Και βέβαια είμαι.
Ως χριστιανός έχω τη δυνατότητα να μετανοήσω, να ζητήσω συγχώρεση από το Θεό, για το λόγο ότι είχα το θράσος να αποφασίσω αν το δημιούργημά του (ο άνθρωπος που σκότωσα) θα ζήσει ή θα πεθάνει, αλλά και από τους άλλους ανθρώπους που λύπησα με την πράξη μου.
Αυτό δε σημαίνει ότι μπορώ να σκοτώνω ελεύθερα, αφού η δυνατότητα της μετάνοιας υπάρχει μόνο όσο βρίσκομαι στη ζωή. Αν, λοιπόν σκοτώσω με την προοπτική να μετανοήσω, διατρέχω δύο τεράστιους κινδύνους:
• μιας και σκότωσα εντελώς συνειδητά και υπολογισμένα, είναι πολύ πιθανόν να μείνω για πάντα με την εντύπωση ότι καλώς έπραξα.
• μπορεί να πεθάνω ο ίδιος πριν προλάβω να μετανοήσω.
Βεβαίως και υπήρξαν άγιοι που πριν γίνουν άγιοι ήταν αισχροί δολοφόνοι.
Επίσης, υπήρξαν άγιοι που εξέπεσαν της αγιότητάς τους κάνοντας αισχρότητες και ποτέ δεν ανένηψαν.
Όμως, υπήρξαν και ΥΠΑΡΧΟΥΝ αναρίθμητοι άγιοι κορυφαίοι μάστορες της τέχνης της αποφυγής της αμαρτίας (ποτέ με μόνες τις δικές του δυνάμεις, αλλά πάντα με την ενίσχυση του Θεού). Ο Άγιος Διονύσιος Ζακύνθου συγχώρεσε αυτοστιγμεί το δολοφόνο του αδερφού του: http://is.gd/cepbm
Επομένως, όταν η Αγία Γραφή μιλάει για «Ού φονεύσεις» και για μετάνοια (στην περίπτωση που το έκανες) ποιος πρέπει να διωχθεί για ένα φόνο;
• Η Αγία Γραφή και ο χριστιανισμός εν γένει;
• Ο φονέας;
• Ο φόνος;
Μα φυσικά, η πράξη, η αμαρτία, ο ίδιος ο φόνος!
Η Αγία Γραφή (Παλαιά Διαθήκη – Καινή Διαθήκη – Πράξεις των Αποστόλων – Αποκάλυψη του Ιωάννου κ.ά) είναι θεόπνευστο σύγγραμμα, δηλαδή, ο Θεός υπαγόρεψε στους ποικίλους συγγραφείς το τι θα γράψουν, επομένως, δεν υπάρχει θέμα σύγκρισης με κανένα άλλο σύγγραμμα.

Για αυτούς που δεν πείθονται έχω μερικά ερωτήματα:
• Πώς εξηγείται η ύπαρξη φωτεινών λάμψεων και κινούμενης φωτεινής σφαίρας γύρω και μέσα από τα κεφάλια των ευρισκόμενων στο ναό της Αναστάσεως κάθε φορά που γίνεται αφή του Αγίου Φωτός;
• Πώς εξηγείται η αλλαγή φοράς ροής των υδάτων του Ιορδάνη κάθε φορά που εορτάζονται τα Θεοφάνεια;
• Πώς εξηγείται ότι η Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους, η πρώτη 8-όροφη πολυκατοικία των Βαλκανίων στέκει ακλόνητη εδώ και 1000 χρόνια χωρίς να επηρεάζεται από τους σεισμούς;
• Πώς εξηγούνται τα αναρίθμητα θαύματα και οι ιάσεις της Παναγίας, της Αγίας Μαρίνας (http://is.gd/ceqwI), των Γερόντων Πορφυρίου, Παϊσίου, Εφραίμ Κατουνακιώτη, Σωφρονίου Έσσεξ, Ιακώβου Τσαλίκη και άλλων;
Βέβαια, ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει ότι θέλει και αν θέλει.

Έτσι κι εγώ.

Μία ενδιαφέρουσα αναφορά στο Κοράνι υπάρχει εδώ:
http://www.agnikolaos.gr/ee/089.pdf
στις σελίδες 20~22.

Οι νεκροί είναι 4 !

Οι γνωστοί (με όλες τις λεπτομέρειες) τρομοκράτες (που τα Μ.Μ.Ε. συνηθίζουν να αποκαλούν κουκουλοφόρους) σκότωσαν εκ προ μελέτης τέσσερις ανθρώπους.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1133246&lngDtrID=244

Μέχρι πότε θα παρακολουθώ τα γεγονότα απαθής από την καρέκλα μου;

Ήθελα νά 'ξερα: Αυτοί οι τρομοκράτες, πώς κοιμήθηκαν χθες το βράδυ;

Φορολόγηση της εκκλησίας - 2

Όταν όλοι μαζί οι 300 (αθροιστικά) φτάσουν το ήθος και την αξία ενός Χριστόδουλου (μακαριστού Αρχιεπισκόπου), ή ενός Νικόλαου (μητροπολίτη Μεσογαίας) ή ενός Ιερώνυμου (νυν Αρχιεπισκόπου) ή ενός Ευφραίμ (ναι, του Βατοπεδινού) τότε, θα δικαιούνται οι πολιτικοί να ΡΩΤΗΣΟΥΝ την Εκκλησία της Ελλάδος αν θεωρεί σωστό να φορολογηθεί. Μέχρι τότε, οι κατάπτυστοι εμετικοί προδότες οφείλουν να σιωπούν.
Πρεζόνια, βιζιτούδες, τσοντούδες, δημοσιογραφίσκοι, δικηγορίσκοι, συνδικάλες, κουμπάροι και κάθε λογής αποβράσματα έχουν κατακλύσει το κοινοβούλιο και τις θέσεις εξουσίας και συμπράττουν στην αποδόμηση του ελληνισμού. Ορισμένοι που δεν ανήκουν στις κατηγορίες αυτής της παραγράφου, παραμένουν προδότες μόνο και μόνο επειδή συνεργάζονται.
Εγώ αν ήμουν βουλευτής, δεν θα καταδεχόμουν να δουλεύω για τον ίδιο οργανισμό με έναν Ψαριανό, με μία Γκερέκου, με έναν Σταϊκούρα ή με έναν Τσίπρα.
Ευτυχώς που βρεθήκαμε εμείς οι ξύπνιοι για να φορολογήσουμε την εκκλησία και να καταδείξουμε πόσο ηλίθιοι ήταν οι πρόγονοί μας (ο πατέρας μου, η γιαγιά σου) που δεν το έκαναν.
ΘΑ ΦΩΝΑΖΩ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ:
ΣΤΑΜΑΤΕΙΣΤΕ ΝΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΕΣΤΕ ΑΠΟ ΤΑ Μ.Μ.Ε.
ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ – ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ (ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ) ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗ.
ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ.
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΑΤΑΠΙΝΕΤΕ ΜΑΣΗΜΕΝΗ ΤΡΟΦΗ.
Αντί να ακούτε αυτά που σας λένε, διαβάστε για το Μέγα Κωνσταντίνο. Ο «Άγιος» δεν είναι βαθμός της ιεραρχίας ο οποίος απονέμεται από κάποια αρχή, όπως γίνεται με τον «υπουργό» ή τον «μητροπολίτη». Ο «Άγιος» δεν διορίζεται. Ο «Άγιος» αναδεικνύεται στη συνείδηση του λαού. Όταν, ο λαός, είπε τον Μέγα Κωνσταντίνο «Άγιο» κάτι πρέπει να είχε υπ’ όψιν του. Αλλά ήρθαμε πάλι εμείς οι ξερόλες να απορρίψουμε τους σύγχρονούς του.
Αγία ήταν και η Μαρία η Αιγυπτία, η οποία πόρνευε στη μισή της ζωή.
Άγιος ήταν και κάποιος ονόματι Βάρβαρος, ο οποίος στη μισή του ζωή σκότωνε και έκλεβε. Ο Πάσσαρης μπροστά του είναι αγγελούδι.
Ο ληστής που σταυρώθηκε μαζί με το Χριστό ήταν πιθανότατα ακόμη χειρότερος. Όμως, λίγα λεπτά πριν πεθάνει ήλθε στα συγκαλά του, μετανόησε και έγινε ο πρώτος των πρώτων.
Και ο Μέγας Κωνσταντίνος έκανε εγκλήματα. Όμως μετανόησε βαθιά και έζησε στο τέλος της ζωής του τη ζωή της εκκλησίας. Γι’ αυτό και αναδείχθηκε Άγιος στη συνείδηση του λαού. Αυτήν την αναγνώριση επισημοποίησε η εκκλησία.
Αλλά, ακόμη και αυτοί που πιστεύουν ότι όλα αυτά είναι παραμύθια, θα πρέπει να σιωπούν διότι δεν τους πέφτει λόγος για το κατά πώς αναδεικνύει η εκκλησία τους αγίους της. Ή μήπως δεν τα θεωρούν παραμύθια;
Το μίσος προς την εκκλησία και οι αφορισμοί τύπου «τραγιά» προκύπτουν από τον έλεγχο της συνείδησης των μισούντων τη βιοτή των γνήσιων ανθρώπων της εκκλησίας.
Αλλά, πώς σκέφτονται οι μισούντες;
Ο Ευφραίμ δεν έχει προσωπική περιουσία, δεν έχει πισίνες, δεν έχει γκόμενες δεν κάνει πολυτελή ζωή, δεν τρώει εδέσματα, κάθε μέρα ξυπνάει στις τρεις τα ξημερώματα και όλη την ημέρα την περνά με ιερές ακολουθίες ή συνομιλώντας με μοναχούς (όταν βρίσκεται στο Άγιον Όρος) ή με το λαό (όταν βρίσκεται εκτός). Αυτό που κάνει συγκινεί πολύ κόσμο. Εγώ δεν θα μπορούσα ποτέ να το κάνω αυτό. Ζηλεύω. Πρέπει να τον σταματήσω. Πρέπει να σταματήσει να υπάρχει αυτό που εγώ ζηλεύω αλλά δεν μπορώ να κάνω. Πρέπει να τον εξαφανίσω.
Κατ’ αναλογίαν πρέπει να εξαφανίσω και την εκκλησία.
Δύο βασικά λάθη υπάρχουν στο σκεπτικό των μισούντων.
1) Μπορούν και αυτοί!
2) Στην πραγματικότητα και αυτοί χρειάζονται την εκκλησία η οποία συνεχώς δίνει και ποτέ δεν ζητάει τίποτα και από κανέναν.
Τελικά, δεν απομένει κανένας θεσμός σε αυτόν τον τόπο, ΚΑΝΕΝΑΣ, ο οποίος να μην αμφισβητείται δημόσια και σε ευρεία έκταση.
Αυτοί οι ανεκδιήγητοι των εταιρειών δημοσκοπήσεων παρέλειψαν να κάνουν την πιο βασική ερώτηση:
«Πόσο χαρούμενοι είστε με τη ζωή σας;»
Στοιχηματίζω ότι η καμπύλη των απαντήσεων τα τελευταία χρόνια θα έτεινε προς το μηδέν. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι κοινωνικό. Δεν είναι ούτε πολιτικό, ούτε οικονομικό. Αν η κοινωνία είχε γερά θεμέλια, οι υπόλοιπες επιτυχίες θα έρχονταν αυτόματα.
Εύχομαι να μην έρθει ποτέ η ώρα που θα διαβάζουμε την επικαιρότητα του σήμερα και θα αναρωτιόμαστε, πώς και δεν είχαμε αντιληφθεί την κλίση του κατήφορου στον οποίο βρισκόμαστε. Εύχομαι.

Φορολόγηση της εκκλησίας - 1

Επί τέλους!
Δεν είναι δυνατόν ο φορέας που λέγεται εκκλησία να μην φορολογείται!
Ποιοι είναι δηλαδή αυτοί οι παπάδες που τη σκαπουλάρουν από ιδρύσεως ελληνικού κράτους;
Γιατί δηλαδή αυτοί να ζουν μέσα στη χλιδή με τις βιλάρες τους, τις πισινάρες τους, τα αεροπλάνα τους, τα γιωτ τους και τις ταξιδάρες τους εις βάρος του λαού.
Μου είναι αδύνατο να καταλάβω γιατί γενεές επί γενεών Ελλήνων δεν μπόρεσαν να σκεφτούν το αυτονόητο που συνέλαβε η πανέξυπνη γενιά μας:
Φορολόγηση των εισοδημάτων της εκκλησίας!
Τους παίρνουμε το 5-10-20% για να μη μπορούν να το κάνουν λούσα και πολυτέλειες.
Και λίγο είναι. Γιατί δηλαδή τέτοια προνομιακή μεταχείριση;
Δε βλέπετε τη σαπίλα και τη διαφθορά; Μόλις τσεπώσουν μία δωρεά σπεύδουν να τη μοιραστούν μεταξύ τους. Ούτε λόγος για φιλανθρωπικές μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Κι αυτά τα παραμύθια ότι ταΐζουν πολύτεκνες οικογένειες στη Θράκη δεν τα χάφτουμε εμείς.
Ή ότι η εκκλησία τροφοδοτεί, δήθεν, 700 φιλανθρωπικές οργανώσεις στην ελληνική και άλλες επικράτειες.
Ποιος τους είπε να κάνουν ιεραποστολή σε αφρικές και ασίες; Ας αφήσουν τον κοσμάκη ήσυχο να λύσει μόνος του τα προβλήματά του και ας πληρώσουν κανένα φόρο.
Ενώ το κράτος έεε !;!
Μόλις πάρει τα λεφτουδάκια από την εκκλησία θα τα επενδύσει σε έργα με «κέντρο τον πολίτη». Αμέ! Όλα! Ούτε λεπτό δεν θα πάει χαμένο.
Υπάρχει πιο διαφανής και τίμιος φορέας από το κράτος καλέ;
Αρκετά μας φορτωθήκανε στο σβέρκο οι παπάδες. Ας μη ράψουν χρυσό κουστουμάκι φέτος. Καλή εμφάνιση θα κάνουν και με ασημένιο. Ακούς εκεί, για τρεις ώρες κάθε Κυριακή να θέλουν πολυτελή άμφια. Ας κατέβουν με τα ράσα. Ντροπή είναι;
Κι αυτοί που λένε ότι από το 1833 η εκκλησία έχει δώσει το 95% της περιουσίας της στο κράτος; Μάλλον στο όνειρό τους θα το είδανε.
Εδώ και τώρα η εκκλησία να φορολογείται όπως οι ανώνυμες εταιρείες. Γνωρίζει κανείς καμία ανώνυμη εταιρεία με ηλικία 2000 ετών. Όχι. Ιδού, λοιπόν ο δρόμος για να ξεφορτωθούμε μιά και καλή την εκκλησία!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !

Χριστός Ανέστη!
Η πιο συγκινητική δήλωση.
Δεν είναι ευχή. Είναι δήλωση. Είναι απόλυτη παραδοχή μίας αλήθειας.
Και απαντούμε:
Αληθώς Ανέστη ο Κύριος. Το σκέτο «Αληθώς» δεν λέει τίποτα.
Ομοίως, είναι μία δήλωση.
Επομένως, δεν ευχόμαστε «Χριστός Ανέστη», αλλά δηλώνουμε και διαδηλώνουμε την πίστη μας, ότι «Χριστός Ανέστη».
Χρόνια πολλά σε όλους μας, αλλά κυρίως, χρόνια καλά κι ευλογημένα, διότι όσο πολλά κι αν είναι τα χρόνια, αν δεν είναι καλά κι ευλογημένα, είναι μάλλον απευκταία παρά καλοδεχούμενα.

Η εικόνα της Ανάστασης του Χριστού είναι από εδώ.

Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου

Τελικά ο Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου ο Β' και νυν πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι βαπτισμένος Χριστιανός Ορθόδοξος ή αβάπτιστος;

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ «ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΜΕ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ»

Την Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010 το Συνέδριο για την Παιδεία, πού διοργανώθηκε από ιόν Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Πευκακίων Αθηνών με τη χορηγία των Εκδόσεων«ΥΠΑΚΟΗ» στην αίθουσα «ΟΛΥΜΠΙΑ» της «ΕΘΝΙΚΗΣ ΛΥΡΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ» με θέμα «Πειράματα στην Εκπαίδευση με απουσία της Παιδείας» εξέδωσε ομόφωνα το κατωτέρω Ψήφισμα:

 

«Παιδεία δεν είναι μόνο το Σχολείο, δεν περιορίζεται ούτε εξαντλείται στα σπουδαστήρια, αλλά άφορα σε όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες, αφού είναι, τελικά, η Παιδεία αυτή πού προσδιορίζει το είδος του ανθρώπου πού θέλουμε να αναδείξουμε.

Παιδεία είναι ή επιλογή του ήθους του ανθρώπου πού θέλουμε να αναδείξουμε με την όλη δομή του Κράτους, και το ήθος αυτό καθορίζεται από τα πιστεύματά μας, από την πίστη και τον Θεό πού ακολουθούμε ή από την αθεΐα που πρεσβεύουμε. Μετά την Παιδεία έρχεται η Εκπαίδευση.

Η σημερινή κρίση της Παιδείας οφείλεται στην κρίση επιλογής ανθρωπίνου προτύπου της και αυτή η κρίση συνεπάγεται και την κρίση όλων των αξιών πού συγκροτούν και τελειοποιούν την ανθρώπινη προσωπικότητα.

Αδυνατούμε, λοιπόν, να διανοηθούμε ότι μπορεί οποιοδήποτε άλλο «μοντέλο» ανθρώπου, πρότυπο η ανθρώπινη ιδέα να συναγωνιστεί το Πρόσωπο του Θεανθρώπου Χριστού ως μέτρο αναδείξεως και τελειοποιήσεως του ανθρώπου, γιατί, πέρα από όλους τούς κατασκευασμένους θεούς, Αυτός μόνος έδειξε στην πράξη την Θεότητά Του, με το να εξυψώσει τον άνθρωπο κάνovτάς τον «κατά χάριν Θεό».

Ανησυχούμε για την εξέλιξη του νεοέλληνα, γιατί μένει αναίσθητος, σαν να μη συμβαίνει τίποτε στην πατρίδα μας. Μένει αναίσθητος στην καθαίρεση της αρχαιοελληνικής μας παιδείας και στην εκδίωξη του Χριστού από την προσωπική και τη δημόσια ζωή του γιατί σαν ναρκωμένος πείθεται μέρα με την ημέρα ότι όλοι οι «πολιτισμένοι» έτσι ζουν. Η ανησυχία μας κορυφώνεται γιατί αυτή η αμοραλιστική ζωή της χωρίς Χριστό Ευρώπης αλλοιώνει με ταχείς ρυθμούς και τα φρονήματα των ιερέων και των αρχιερέων μας για να μη βλέπουν πουθενά κίνδυνο αλλά να τα βλέπουν όλα αθώα και προοδευτικά! Διαπιστώνουμε μα θλίψη ότι εδώ και 200 χρόνια μετά τον Καποδίστρια προσπαθούν οι κρατούντες, να χαθεί το Πρόσωπο του Χριστού από την πατρίδα μας, όπως χάθηκε προ αιώνων στη Δύση. Προσπαθούν όλοι, με τη σύμπραξη ή, έστω, την ανοχή και την απραξία των μεγαλοτίτλων της Εκκλησίας!

Διερωτώμεθα:

- Ποιός εξουσιοδότησε τους άρχοντες του τόπου μας να καταδιώξουν τόν Χριστό από τη ζωή της Πατρίδος μας;
- Ποιός τούς εξουσιοδότησε να αποφασίσουν αυτοί μόνοι τους σε τι είδους άνθρωπο θα διαμορφωθεί ό Έλληνας;
- Πού είναι οι Ποιμένες του λαού του Θεού να ειπούν τό ΟΧΙ(!) στην πολιτική εξουσία, πού απέκτησε το θράσος να εισβάλλει στην περιοχή του Θεού, στα έγκατα της ανθρώπινης ψυχής και να ορίζει αυτή τα πιστεύματά μας και τον τρόπο που θα εκφράζεται το ήθος μας;

Ο Ντοστογιέφσκυ απέδειξε στον Δυτικό κόσμο ότι οι «εκδοχές» για την πορεία της ανθρωπότητος είναι μόνο δύο. Γι’ αυτό γράφει στο υλικό του βιβλίου του «Δαιμονισμένοι» - όπως επισημαίνει ό Επίσκοπος Αθανάσιος Γιέβτιτς - ότι «Για τους ανθρώπους η σωτηρία είναι ο Ευαγγελικός Θεάνθρωπος ή άλλως, θα έπρεπε να κάψουμε το Σύμπαν»!

Παρακαλούμε τούς κατέxovτες σημαντικές εκκλησιαστικές θέσεις, να σταθούν ως πνευματικοί Πατέρες και κυματοθραύστες των «επαφριζόντων τας εαυτών αισχύνας αγρίων κυμάτων», να θυμηθούν την συστατική Αλήθεια της 'Ορθοδοξίας, ότι η Πολιτική είναι κλάδος της Ποιμαντικής και όχι παράλληλη με την 'Εκκλησία εξουσία. Αυτή η Αλήθεια διατήρησε το Γένος μας ευσεβές και αμιγώς Ορθόδοξο για 1830 χρόνια, μέσα σε άγριους αλλοφύλους λαούς, σκληρούς πολέμους και 400 χρόνια σκλαβιάς!
Η εποπτεία και ο έλεγχος της Πολιτικής είναι χρέος της Εκκλησίας, αφού η Εκκλησία είναι το περιέχον και όχι το περιεχόμενο του Κράτους των Ορθοδόξων Ελλήνων.

Αυτός ο Θεάνθρωπος πρέπει να ξαναγίνει η Παιδεία του Γένους μας. Αλλιώς, να είμαστε βέβαιοι, ότι, όπως προέβλεψε ό Ντοστογιέφσκυ «θα καεί το Σύμπαν»!

ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ οι Εισηγηταί:
Αρχιμ. Σαράντης Σαράντος
Σαράντος Καργάκος, Καθηγηιής-Συγγραφέας
Πρωτοπρ. Βασίλειος Βολουδάκης
Μιχαήλ Ηλιάδης, Μαθηματικός
Λέων Μπράνγκ, δρ. Θεολογίας

και ενέκριναν διά βοής όλοι οι σύνεδροι.

Και το όνομα αυτών;

Δεν είδα πουθενά μία πρόταση από ελληνικά χείλη. Όλοι μιλάνε για το τι δεν δεχόμαστε (πράγμα λογικό από διπλωματικής άποψης) αλλά κανείς δεν κάνει προτάσεις. Νομίζω ότι αυτό το θέμα μπορεί άνετα να συζητηθεί στα πλαίσια ενός ιστολογίου. Τελικά, πώς πρέπει να ονομαστούν οι γείτονές μας προς βορρά; Παραθέτω μερικές (μη δεσμευτικές) ιδέες:

Κράτος
• Σκόπια
• Βαρδαρία
• Παιονία
• Σλαβοβουλγαρία
• Σλαβομακεδονία
• Νοτιοσλαβία
• Νότια Γιουγκοσλαβία
• Γιουγκομακεδονία
• Βόρεια Μακεδονία
• Μακεδονία

Υπήκοος
• Σκοπιανός
• Βαρδαρός
• Παίονας
• Σλαβοβούλγαρος
• Σλαβομακεδόνας
• Νοτιοσλάβος
• Νοτιογιουγκοσλάβος
• Γιουγκομακεδόνας
• Βορειομακεδόνας
• Μακεδόνας

Γλώσσα
• Σκοπιανή
• Βαρδαρική
• Παιονική
• Σλαβοβουλγαρική
• Βουλγαροσλαβική
• Σλαβομακεδονική
• Μακεδονοσλαβική
• Γιουγκομακεδονική
• Μακεδονική

Καταθέστε, λοιπόν, τις προτάσεις σας!

Εμείς οι κληρικοί ευθυνόμαστε για το χωρισμό της Πολιτείας από την Εκκλησία

του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Βασιλείου Ε. Βολουδάκη

Φθάσαμε ήδη σε μια κρίσιμη καμπή. Επίκειται –αν δεν αντιδράσουμε με σθένος όλοι οι πιστοί– ο χωρισμός της Πολιτείας από την Εκκλησία.

Δυστυχώς, μεθοδεύεται συστηματικά αυτός ο χωρισμός, ενώ εμείς, κληρικοί και λαϊκοί κοιμώμαστε. Μερικοί, μάλιστα, φαίνονται και ευχαριστημένοι, βλέποντας με τα αφελή τους κριτηρια ότι αυτός ο χωρισμός θα είναι απελευθερωτικός και, τελικά, ωφέλιμος για τον ορθόδοξο λαό μας!

Εκείνοι, όμως, που βλέπουν τα πράγματα με σοβαρότητα, διαπιστώνουν ότι ο επικείμενος χωρισμός της Πολιτείας από την Εκκλησία είναι το αναμενόμενο αποτέλεσμα, το τελικό Διαζύγιο μετά από μια πολυχρόνια διάσταση της Πολιτείας από την Εκκλησία, που άρχισε δειλά-δειλά πριν διακόσια χρόνια και κορυφώνεται στις μέρες μας με την τυπική πια έκδοση και του νομικού Διαζευκτηρίου.

Πρόκειται για μια μεθοδευμένη και συστηματική προσπάθεια της πολιτικής ηγεσίας του τόπου μας με επιδίωξη την μετάθεση των στόχων και της προοπτικής του λαού μας σε διεύθυνση αντίθετη από τους στόχους και το πνεύμα της Εκκλησίας μας.

* * *

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.

Πριν διακόσια χρόνια, οι πυροβολισμοί, που έθεσαν τέρμα στην επίγεια ζωή του μαρτυρικού Κυβερνήτου Ιωάννη Καποδίστρια, αντί να προκαλέσουν την αντίδραση του ιερού κλήρου ώστε να κατονομάση και να στιγματίση τους δολοφόνους της πνευματικής προοπτικής του έθνους μας, επτόησε και κατατρόμαξε τους Ποιμένες της Εκκλησίας και τους έκαμε να “λουφάξουν” περιδεείς στους τέσσερις τοίχους των εκκλησιών και να απεμπολήσουν την ποιμαντική τους ευθύνη, που υπαγορεύει στους κληρικούς να εποπτεύουν και να κατευθύνουν την καθημερινή ζωή των πιστών, αφού για τον χριστιανό δεν υπάρχει χωρισμός πνευματικής και καθημερινής ζωής.

Έτσι, αυτό που μέχρι πριν 200 χρόνια ήταν αυτονόητο, δηλαδή ότι σε ένα πιστό λαό κορυφαίος ηγέτης είναι ο ιερός κλήρος και οι πολιτικοί άρχοντες μέρος του ορθοδόξου ποιμνίου, σταδιακά, με το πέρασμα του χρόνου, επεβλήθη το αδιανόητο και κατεστάθησαν ως υπερτάτη αρχή οι πολιτικοί άρχοντες, ενώ ο ιερός κλήρος ετέθη –υπαιτιότητί του– στο περιθώριο, σαν μια ασήμαντη μερίδα μέσα στην Ελληνική επικράτεια. Είναι ενδεικτικό το ότι οι κυβερνώντες –ιδίως κατά την τελευταία τριακονταετία– αναφερόμενοι στην Εκκλησία και στις θέσεις που εκφράζει Εκείνη σε πνευματικά ζητηματα, απαντούν ότι «θα μελετησουμε τις απόψεις της Εκκλησίας όπως και των λοιπών φορέων»!...

Πρέπει κανείς να γράψη πολλά ακόμη –ήδη έχουμε τόσα και τόσα γράψει μέχρι πρόσφατα και όμως φαντάζουν πολύ λίγα– για να επαναφέρη στη συνείδηση των πιστών την αληθινή θεολογία, η οποία κραυγάζει ότι σε ένα ορθόδοξο κράτος η Πολιτική είναι ουσιαστικά Ποιμαντική και, εφ’ όσον είναι Ποιμαντική, πρέπει απαραιτητως να έχη την πνευματική εποπτεία της Εκκλησίας.

Το έθνος μας από την αρχαιότητα ταύτιζε την πίστη με την ζωή και, όταν «ήλθε το πλήρωμα του χρόνου» εβίωσε απόλυτα αυτην την ταυτότητα χωρίς να επιτρέψη σε κανέναν να αμφισβητηση αυτη την ταύτιση από το γεγονός ότι οι κληρικοί παρέδωσαν στους λαϊκούς πιστούς την διακυβέρνηση των πολιτειακών υποθέσεων και αρνήθηκαν να ασκήσουν παράλληλα με την ιερατική τους διακονία την κοσμική εξουσία.

Η ορθόδοξη συνείδηση, από τις πρώτες κιόλας μέρες της χριστιανικής ζωής, κατάλαβε το βαθύτατο νόημα της επιμονής των αγίων Αποστόλων να μη ασχοληθούν οι ίδιοι με την διευθέτηση των βιωτικών πραγμάτων αλλά να την αναθέσουν ως διακόνημα σε πιστούς ανθρώπους οι οποίοι θα εκλέγοντο μεν από τον λαό αλλά η επικύρωση της εγκαταστάσεώς τους και η εποπτεία της διαχειρίσεώς τους θα εγίνετο από την Εκκλησία.

Η ορθόδοξη συνείδηση ουδέποτε δέχθηκε ότι αυτη η παραχώρηση της κοσμικής εξουσίας στους λαϊκούς σημαίνει και την αναγόρευση των λαϊκών αρχόντων σε υπέρτατη εξουσία, διότι μια τέτοια αντίληψη θα εσήμαινε ότι η ορθόδοξη θεολογία δίδει προτεραιότητα στο σώμα και αναγνωρίζει την υπεροχή του σώματος επί της ψυχής, εφ’ όσον η κοσμική εξουσία έχει αποκλειστική αρμοδιότητα την διευθέτηση των βιωτικών, δηλαδή των υλικών πραγμάτων.

Από τις πρώτες μέρες της χριστιανικής ζωής –σε πείσμα κάποιων σημερινών ονειροταξιδεμένων θεολόγων, οπαδών του «αγγελισμού»– οι πιστοί κατενόησαν ότι δεν είναι δυνατόν να ζήσουν διπλή ζωή και γι’ αυτό «έθεσαν παρά τους πόδας των Αποστόλων» και τους εαυτούς τους αλλά και τις περιουσίες τους, με τις οποίες περιουσίες δεν αντιμετωπίσθηκαν μόνο οι βιωτικές ανάγκες των χριστιανών αλλά δημιουργηθηκε το μέγα και εξαίσιο αρχιτεκτονικό θαύμα των Κατακομβών, των οποίων η διαρρύθμιση εστέγασε τις περισσότερες δραστηριότητες της καθημερινής ζωής, μηδέ της ταφής εξαιρουμένης. Οι Κατακόμβες δεν ήσαν μόνο χώροι για την λατρεία και την ταφή των χριστιανών, όπως θέλουν πολλοί προχειρολόγοι να τις παρουσιάζουν, αλλά και τόποι παιδείας και ψυχοσωματικής καλλιεργείας των ανθρώπων, από την νηπιακή έως την γεροντική τους ηλικία.

Οι Κατακόμβες ήσαν ο τρόπος ζωής των χριστιανών, γιατί ήταν γι’ αυτούς αδιανότητο να χωρίσουν την πίστη τους από την καθημερινή τους ζωή. Τους ήταν αδύνατον να ζήσουν μέσα σε ένα αλλόφρονα κόσμο και σ’ ένα σχιζοφρενικό περιβάλλον, που διχάζει τον άνθρωπο και τον βυθίζει στη δυστυχία.

Πέρασαν τρακόσια χρόνια ζωής των χριστιανών σε επίπεδο κάτω από τη γη αλλά σε πνευματικό επίπεδο ουράνιο και ασύγκριτα ανώτερο από το επίπεδο της γης, που ζούσαν οι ειδωλολάτρες, έως ότου ο Μέγας αυτός Νούς και Μέγας άγιος, ο Άγιος Αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος εκάλεσε τους χριστιανούς να βγούν από τις Κατακόμβες και να αγιάσουν τη γη φέρνοντας στην επιφάνεια την υπόγεια αλλά ένθεη ζωή τους, ως ζωή της Αυτοκρατορίας του.

* * *

Έτσι έζησε ο πιστός λαός μέχρι την Άλωση της Πόλεως από τους Τούρκους. Αλλά και μετά την Άλωση, και αυτός ακόμη ο αλλόθρησκος Μωάμεθ κατενόησε ότι η υπερτάτη αρχή του Γένους είναι η Εκκλησία και παρέδωσε όλη την επιστασία των χριστιανών στα χέρια του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.

Το ορθόδοξο έθνος μας διατηρήθηκε αλώβητο τετρακόσια χρόνια με την Εκκλησία εθναρχούσα έως ότου –και πάλι με την πρωτοστασία των κληρικών– απέκτησε την ελευθερία του.

Ο πρώτος Κυβερνήτης μετά την απελευθέρωση, ο Ιωάννης Καποδίστριας, φορέας της ορθοδόξου πίστεως συνέχισε με χριστιανικό ήθος την Παράδοση και πολιτεύθηκε ως πιστό τέκνο της Εκκλησίας και όχι σαν αφεντικό Της, ορίζοντας ότι «η εκπαίδευση των ελληνοπαίδων πρέπει να γίνεται όμοια με την εκπαίδευση των υποψηφίων κληρικών», δείχνοντας με αυτό ότι μεταξύ κληρικών και λαϊκών υπάρχουν μεν διαφορετικά διακονήματα ή διαφορετικοί ρόλοι, όπως επικρατεί να λέγεται με την σημερινή διαλεκτική, αλλά όχι διαφορετική πίστη, ήθος και ζωή.

Τελικά, οι πυροβολισμοί, που έπεσαν και θανάτωσαν τον Καποδίστρια τραυμάτισαν βαρειά και την ορθόδοξη θεολογία! Οι πυροβολισμοί έπληξαν καίρια την ορθόδοξη θεολογία ως Ποιμαντική, και την μετέτρεψαν σε προτεσταντική θεολογία, όπου η κοσμική εξουσία είναι το αφεντικό και του λαού και της Εκκλησίας.

Έρχονται, βέβαια, πολλοί προχειρολόγοι σήμερα και ισχυρίζονται ότι δεν είναι δυνατόν να επανέλθουμε στα χρόνια του Βυζαντίου, δεν κάνουν όμως τον κόπο να μας πληροφορήσουν για το ποιός ευθύνεται για την αλλοίωση αυτη, η οποία δεν άρχισε πριν από είκοσι ή τριάντα χρόνια με την άνθηση της τεχνολογίας, αλλά άρχισε αμέσως μετά τους πυροβολισμούς εναντίον του Καποδίστρια. Δεν είναι, λοιπόν, αποκλειστικά υπεύθυνος για το κατάντημα αυτό ο κλήρος, που σκιάχτηκε με τους πυροβολισμούς κατά του Καποδίστρια και κιότεψε, προδίδοντας με τη δειλία του και τον Χριστό και την Εκκλησία Του και τον λαό Του;

Κι αν τότε κιότεψε ο Κλήρος από τους πυροβολισμούς και επακολούθησαν λάθη επί λαθών και προσετέθη στην κακή και η κάκιστη νοοτροπία, τι είναι, άραγε, αυτό που μας κρατάει δέσμιους σήμερα εμάς τους κληρικούς, σε εποχή που απίθανες μειοψηφίες διεκδικούν απίστευτα και ανήκουστα δικαιώματα, τι μας κρατάει δέσμιους και βραχυκυκλωμένους και δεν αντιδρούμε ώστε να επαναφέρουμε το ήθος και την Ορθόδοξη θεολογία μας Αφέντη και Κυβερνήτη της ζωής του Ποιμνίου μας;

Δεν μιλώ για τους κληρικούς –μεγαλόσχημους και μικρόσχημους– που ήσαν, είναι και θα είναι συμπαίκτες και διαπλεκόμενοι με τους απογόνους των Κοτζαμπάσηδων πολιτικών, αλλά μιλώ για τους αγνούς και άδολους και ιεραποστολικούς Ποιμένες της Εκκλησίας, οι οποίοι φαίνονται παγιδευμένοι σε μια αντορθόδοξη Θεολογία, την οποία θεωρούν μάλιστα και ως την πεμπτουσία της πνευματικότητος!

Μιλώ για εκείνους που, ενώ έχουν πατρικό ενδιαφέρον για την πνευματική προκοπή των ανθρώπων, αδυνατούν να καταλάβουν ότι είναι προδοσία του λαού μας το να τον εγκαταλείπουμε εμείς οι Ποιμένες σε άρχοντες που περιθωριοποιούν την Εκκλησία, για να έχουν αυτοί εν συνεχεία την ευχέρεια να διαστρέφουν το λαό του Θεού καθημερινά και επί εικοσιτετραώρου βάσεως μέσω των τηλεοράσεων, των ραδιοφωνικών σταθμών, των περιοδικών και των εφημερίδων.

Απορώ. Πως δεν βλέπουν οι Ιερείς μας ότι ο λαός μας μέρα με την ημέρα αποχριστιανίζεται με αυτη την τακτική; Πως δεν βλέπουν ότι δεν μπορεί να προχωρήσει άλλο έτσι η ζωή μας; Αν οι πρώτοι Ποιμένες κάλεσαν τους πιστούς να δημιουργησουν μια νέα κοινωνία «εν ταις οπαίς της γης», μακριά από την αλλοτρίωση του κόσμου, αφού τότε δεν είχαν δικαιωμα να ψηφίζουν τους άρχοντές τους αλλά τους επιβάλλονταν με τη βία, πόσο μεγάλη είναι η ευθύνη μας, που, ενώ έχουμε δικαίωμα να εκλέγουμε τους πολιτικούς μας άρχοντες, δεν καλούμε τους πιστούς να πάψουν να στηρίζουν πολιτικές παρατάξεις που δεν ταυτίζονται απόλυτα με το πνεύμα και τη θεολογία της Εκκλησίας μας; Καί πόσο αξιοθρήνητοι είμαστε που δεν αποδοκιμάζουμε και δεν στιγματίζουμε τους πολιτικούς που, όχι μόνο δεν αισθάνονται υπηρέται του Θεού και της Εκκλησίας Του αλλά και παρεμβαίνουν προκλητικά και αφαιρούν ακόμη και τον λόγο από τους κληρικούς, παρασύροντας τον λαό να πιστεύη πως, όταν οι κληρικοί ελέγχουν τους πολιτικούς για τις παρεκκλίσεις τους από την Ορθοδοξία τότε παίρνουν τον ρόλο του πολιτικού;

Είναι απελπιστικά εντυπωσιακό ότι η αλλοίωση του ορθοδόξου φρονήματος στον τομέα της Ποιμαντικής έχει τόσο πολύ κορυφωθεί, ώστε και εκλεκτοί ακόμη κληρικοί ανατριχιάζουν και μόνο στο άκουσμα της λέξεως πολιτική, μη μπορώντας να διακρίνουν ότι, άλλο πράγμα είναι να ασχοληθούν οι κληρικοί με τα υπάρχοντα κόμματα της Βουλής που είναι όλα ανεξαιρέτως αλλότρια της Εκκλησίας (οι ελάχιστοι πιστοί βουλευτές είναι χρήσιμοι στις παρατάξεις τους μόνο για τα πανηγύρια), και άλλο πράγμα είναι να επιδοθούμε όλοι μαζί οι Πνευματικοί σε έναν άνισο μεν αλλά επιβαλλόμενο αγώνα, ώστε να απαρτισθή μια πολιτική Παράταξη που σαν Καταστατικό της, έμπνευσή της, οδηγό και στόχο της θα έχη τη βίωση και την επικράτηση της Ορθοδόξου Πίστεως στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων.

Είναι υπέρτατο χρέος των κληρικών να καλέσουμε τον πιστό λαό να πάψη να σχετίζεται με τους εχθρούς του θελήματος του Θεού, με αυτούς που πολεμούν με λύσσα ώστε να μη πραγματοποιηθή η ευχή της Κυριακής Προσευχής «ελθέτω η Βασιλεία Σου ως εν ουρανώ και επί της γης».

Πρέπει, επί τέλους, να καταλάβουμε εμείς οι κληρικοί ότι είναι άλλο πράγμα το να τοποθετούμεθα υπέρ της μιας ή της άλλης από τις υπάρχουσες παρατάξεις της Βουλής, που έχουν όλες ανεξαιρέτως κοσμικό και αντιεκκλησιαστικό φρόνημα και άλλο πράγμα είναι να εργασθούμε όλοι οι κληρικοί για να απαρτιστεί μια ορθόδοξη παρεμβολή πνευματικών ανθρώπων που θα πολιτευθούν για να συμβάλλουν στην υλοποίηση της Ποιμαντικής της Εκκλησίας μας.

Είναι αδιανόητο να παραδέχονται ορθόδοξοι κληρικοί ότι, επειδή η πατρίδα μας έγινε πολυπολιτισμική πρέπει να ξεχάσουμε το ήθος της ορθοδόξου πολιτικής και να “κλειστούμε στο καβούκι μας”. Έχουν πολύ μεγάλο λάθος να πιστεύουν ότι έγινε πολυπολιτισμική χώρα η Ελλάδα επειδή κατακλύσθηκε –με ευθύνη των αμοραλιστών πολιτικών– η χώρα μας από ορδές απολίτιστων ανθρώπων, που την μετέτρεψαν σε γιουσουρούμ και αλλαλούμ.

Πολυπολιτισμική ήταν η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, στην οποία περιλαμβάνοντο και άνθρωποι άλλων πολιτισμών εκτός της Ορθοδόξου Πίστεως, ουδέποτε όμως αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να συρρικνωθή η Ορθόδοξη Πίστη και Ζωή χάριν των άλλων πολιτισμών ή για να μήν προσβληθούν οι άλλοι πολιτισμοί. Εν εναντία περιπτώσει –με τη λογική αυτών των κληρικών– εν μέσω τόσων “πολιτισμών” και τόσων αλλοθρήσκων τι ρόλο έχει τότε η Εκκλησία πάσης Ελλάδος; Ρόλο διακοσμητικό;

Ποιόν μη παράφρονα πιστό ενδιαφέρει αν θα δυσαρεστηθούν κάποιοι άλλοι πολιτισμοί από την ορθόδοξη πίστη μας μέσα στην ίδια την ορθόδοξη Ελλάδα μας; Κι αν αυτό ενδιαφέρη τους πολιτικούς μας, γιατί εμάς πρέπει να μας ενδιαφέρουν αυτοί οι πολιτικοί;

Ποιός είναι, τελικά, αυτός που μας βραχυκυκλώνει και μας υποχρεώνει να ανήκουμε, “σώνει και καλά”, σε κόμματα που αρνούνται να υποταχθούν στο πνεύμα της Εκκλησίας; Ποιός, επιτέλους, θα μας εξηγήση γιατί πρέπει εμείς οι κληρικοί να αποφεύγουμε την πολιτική, που είναι για τη θεολογία μας Ποιμαντική, αντί να αποφεύγουμε τα πολιτικά κόμματα που δεν είναι καρποί της Εκκλησίας μας;

* * *

Είναι, λοιπόν, ή δεν είναι αποκλειστική ευθύνη των κληρικών ο επικείμενος χωρισμός Πολιτείας και Εκκλησίας;

Αφού εμείς οι κληρικοί χωρίσαμε την πολιτική από την πνευματική ζωή και καυχώμεθα γι’ αυτό και το ανακηρύξαμε ως ορθόδοξη θεολογία, τότε, γιατί τώρα μυξοκλαίμε και οδυρόμεθα για τον επικείμενο χωρισμό; Διακόσια χρόνια οι πολιτικοί πορεύονται χωρίς την Εκκλησία, είναι σε διάσταση με την Εκκλησία. Τώρα εκδίδεται το Διαζύγιο.

Η ώρα είναι κρίσιμη.

Ή θα αναμετρήσουμε τις ευθύνες μας και θα καλέσουμε τον πιστό λαό σε επάνοδο στη σωστή θεώρηση της Πολιτικής, ως συνάρτηση της πνευματικής του ζωής, αποδεικνύοντες ότι είμαστε αληθινοί Ποιμένες του, ή εντός ολίγου θα φανή περίτρανα ότι είμαστε πολύ κατώτεροι των περιστάσεων, όπως ο αξιοθρήνητος Λουδοβίκος, που όταν έπεφτε η Βαστίλλη στα χέρια των επαναστατών και εσείετο ο κόσμος ολόκληρος εκείνος έγραφε στο ημερολόγιό του: «Σήμερα έβρεχε και δεν πήγα για κυνήγι. Πολύ ανιαρή ημέρα»!...

Η προφήτις κυρία Μπενάκη

Επειδή η θητεία του Προέδρου της Δημοκρατίας κυρίου Καρόλου Παπούλια δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη, η ομιλία της Προέδρου της Βουλής (τρίτο τη τάξη πολιτικό αξίωμα) την 8η Φεβρουαρίου 2005, είναι ακόμη επίκαιρη.

Αντιγράφω από τον ιστότοπο της Βουλής των Ελλήνων.

Αναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία πενταετία που θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις:

Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης.

http://www.youtube.com/watch?v=pVuKCZSG_SA&feature=player_embedded

Από τότε που ειπώθηκαν αυτά τα αλλόκοτα λόγια, αναζητώ την επιβεβαίωση ή τη διάψευσή τους.

Είναι γεγονός ότι ένα μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας, ο εναέριος χώρος πάνω από τις νήσους

• Φούρνοι,

• Αγαθονήσι,

• Φαρμακονήσι

έχει αλωθεί από τους Τούρκους με τη σιωπηρή μας συγκατάθεση.

 

Περιμένω, λοιπόν, να δω τί θα απογίνει με τα σύνορά μας μέχρι το Μάρτιο, οπότε και - πιθανότατα - ολοκληρώνεται η θητεία του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας.

 

Επίσης, θα ήθελα να δω αν και κατά πόσον θα επεληθευθεί η ρήση περί νέων μορφών διακυβέρνησης μετά τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009. Υποθέτω ότι δεν αναφερόταν σε πολυκομματικές κυβερνήσεις, αφού ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν είναι νέο, μιας και συνέβη και κατά τη δεκαετία του '90.

 

Αλλά, τα μεγαλύτερα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα.

Τί πληροφορίες κατείχε η κυρία Μπενάκη για να διαμορφώσει αυτήν την ομιλία;

Γιατί, ποτέ μέχρι σήμερα, δεν έδωσε εξηγήσεις;

Γιατί, ποτέ μέχρι σήμερα, δεν εκλήθη να δώσει εξηγήσεις από τους πρωτοκλασάτους πολιτικούς;

Είναι ή δεν είναι προδοσία το να γνωρίζεις ότι υπάρχει σχέδιο να "περιορισθούν" τα σύνορα της πατρίδας σου και να μην σημαίνεις συναγερμό, και να μην φωνάζεις καθημερινά με όλη σου τη δύναμη;

 

Ίδωμεν.

Από πού έχει κλαπεί η μορφή του Αγάλματος της Ελευθερίας;

Του Αντωνίου Α. Αντωνάκου

Καθηγητού Φιλολόγου Ιστορικού-Συγγραφέως

Από το περιοδικό ΕΛΛΗΝΟΡΑΜΑ

Το Άγαλμα της Ελευθερίας, του οποίου η επίσημη ονομασία είναι "Η Ελευθερία φωτίζοντας τον κόσμο" (αγγλιστί "Liberty enlightening the World" γαλλιστί "la Liberte eclairant le monde"), είναι ένα κολοσσιαίο άγαλμα πάνω στην ομώνυμη νησίδα και μέσα στο άνω τμήμα του Κόλπου της Νέας Υόρκης. Το άγαλμα αυτό στήθηκε σε ανάμνηση της φιλίας των λαών των ΗΠΑ και της Γαλλίας.

Το συνολικό του ύψος είναι 93 μέτρα (302 πόδια) μαζί με το βάθρο, και κατά την εκδοχή της εγκυκλοπαίδειας Μπριτάννικα παρουσιάζει μια γυναίκα να κηρύττει την ελευθερία. Η γυναίκα αυτή κρατάει έναν πυρσό στο υψωμένο δεξί της χέρι και μια ενεπίγραφη πλάκα στο αριστερό όπου αναγράφεται η ημερομηνία 4 Ιουλίου 1776. Ένας ανελκυστήρας ανεβάζει έως το ύψος του εξώστη και μια ελικοειδής σκάλα οδηγεί σε μιαν εξέδρα παρατηρήσεως πάνω στο στέμμα που φοράει η Ελευθερία. 0 πυρσός που κρατάει βρίσκεται σε 93 μέτρα ύφος πάνω από την επιφάνεια της θαλάσσης. Στην βάση του αγάλματος βρίσκεται το Αμερικανικό Μουσείο της Μεταναστεύσεως (American Museum of Immigration).

Την πρόταση για την κατασκευή του αγάλματος διατύπωσε ένας Γάλλος ιστορικός, ο Εντουάρ ντε Λαμπουλάϊγ, μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο πόλεμο. Συγκεντρώθηκε ένας ικανός αριθμός χρημάτων με εισφορές του γαλλικού λαού και το έργο άρχισε στη Γαλλία το 1875, υπό την διεύθυνση του γλύπτη Φρεντερίκ-Ωγκύστ Μπαρτολντί.

Το άγαλμα κατασκευάστηκε από φύλλα χαλκού, που σφυρηλατήθηκαν με το χέρι για να πάρουν το επιθυμητό σχήμα και συναρμολογήθηκαν πάνω σε έναν σκελετό από τέσσερα γιγάντια χαλύβδινα υποστηρίγματα, τον οποίο είχε σχεδιάσει ο διάσημος από την κατασκευή του Πύργου του Άιφελ, Αλεξάντρ-Γκυστάβ Άιφελ.

Το 1885 το περατωμένο άγαλμα, που είχε ύψος 46 μέτρα περίπου (151 πόδια και 1 ίντσα) και ζύγιζε 225 τόνους, αποσυναρμολογήθηκε και φορτώθηκε για να μεταφερθεί στην Πόλη της Νέας Υόρκης. Το βάθρο, που κατασκευάστηκε μέσα από τα τείχη του φρουρίου Γουντ στη νησίδα Μπέντλο, περατώθηκε αργότερα. Το άγαλμα στήθηκε στο βάθρο του και στις 28 Οκτωβρίου 1886 αφιερώθηκε στον πρόεδρο Κλήβελαντ.

Την διαχείριση και φροντίδα του αγάλματος είχε στην αρχή η Επιτροπή Φάρων, επειδή ο φωτεινός πυρσός θεωρήθηκε ως είδος φάρου για τους ναυτιλλομένους. Επειδή όμως το φρούριο Γουντ εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται από τον αμερικανικό στρατό, το άγαλμα μεταφέρθηκε το 1901 στο υπουργείο των Στρατιωτικών.

Το 1924 ανακηρύχθηκε εθνικό μνημείο. Το 1937 το φρούριο Γουντ αποστρατιωτικοποιήθηκε και το υπόλοιπο νησί ενσωματώθηκε στο μνημείο ως περιβάλλων χώρος. Το 1956 το νησί Μπέντλο μετονομάσθηκε σε "Νησί της Ελευθερίας" (Liberty Island) και το 1965 προστέθηκε στο συγκρότημα η γειτονική νησίδα 'Ελις, άλλοτε σταθμός μεταναστών. Η συνολική έκταση του χώρου του μνημείου έφθασε έτσι τα 23,63 εκτάρια.

Είπαμε ανωτέρω ότι κατά την εκδοχή της εγκυκλοπαίδειας "Μπριτάννικα" το άγαλμα παρουσιάζει μια γυναίκα να κηρύττει την ελευθερία, υπονοώντας ότι η γυναίκα αυτή είναι προσωποποιημένη η Ελευθερία.

Αποκρύπτουν όμως συστηματικά ότι και σε αυτό το σημείο η αθάνατος Ελλάς έχει δώσει για μία ακόμη φορά τα φώτα της. Πράγματι αυτός που σχεδίασε το άγαλμα της ελευθερίας κάπου αλλού είχε δει την μορφή αυτή. Και η μορφή αυτή είναι η μορφή του Φωτοφόρου Απόλλωνος - Ηλίου.

Ναι αγαπητοί φίλοι. Ο φωτοφόρος Απόλλων απεικονίζεται με αυτήν ακριβώς την μορφή. Και ευτυχώς για μας η αθάνατη ελληνική γη της Κορινθίας μας διέσωσε αυτή την εικόνα για να μπορούμε σήμερα να γνωρίζουμε την αλήθεια.

Η μορφή του φωτοφόρου Απόλλωνος βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο της Κορίνθου, περνά όμως απαρατήρητη για τον επισκέπτη που δεν είναι υποψιασμένος. Βρίσκεται σε μία τρίπτυχη πλάκα μαζί με άλλες δύο παραστάσεις. Η μία, στο αριστερό τμήμα, απεικονίζει έναν Άγγελο, μορφή όμοια και ίδια με αυτήν της Χριστιανικής πίστεως, και είναι κατά τους αρχαιολόγους η μορφή της θεάς Εκάτης. Στο δεξιό τμήμα απεικονίζεται ρόδακας. Και στην μέση ω του θαύματος!!! Η μορφή του φωτοφόρου Απόλλωνος, ίδια με αυτήν του αγάλματος της Ελευθερίας! Η πνευματική ιδιοκτησία είναι πασιφανές σε ποιόν ανήκει.

Λέγεται από ανθρώπους της Κορίνθου που γνωρίζουν ότι ο διευθυντής της Αμερικανικής Αρχαιολογικής αποστολής, σώφρων και έντιμος άνθρωπος, έχει δηλώσει ότι οι Αμερικανοί πρέπει να έρχονται να προσκυνούν στον χώρο του Μουσείου όπου η μορφή του φωτοφόρου Απόλλωνος, διότι είναι η πηγή του εθνικού τους συμβόλου.

Αν όντως είναι έτσι εύγε στον άριστο άνδρα. Πάντως αποφάσισα να αποκαλύψω στους συνέλληνες το θέμα και κυρίως στους ομογενείς μας των ΗΠΑ, για να ενημερώσουν τους Αμερικανούς ότι το εθνικό τους σύμβολο, το οφείλουν στην Ελλάδα και στους Έλληνες. Δεν θα είναι εξ άλλου οι μόνοι.

Όλα σχεδόν τα σύμβολα είναι Ελληνικά. Οι τούρκοι πήραν την ημισέληνο από το νόμισμα των Βυζαντίων που απεικόνιζε την νίκη τους επί του Φιλίππου σε μία νύχτα που το χάσικο φεγγάρι με το αστέρι ενεφανίσθησαν με την ίδια ακριβώς απεικόνιση στον ουρανό.

Ο Αδόλφος Χίτλερ οικειοποιήθηκε την περίφημη "τετραγάμμα", την κοσμούσα το ιμάτιο της Αθηνάς του Παρθενώνος, ένα από τα κατ' εξοχήν ωραιότερα σύμβολα των Ελλήνων και του έδωσε μιαρή χροιά ονομάζοντας το "σβάστικα" και κάνοντας το σύμβολο του ναζισμού. Οι σκοπιανοί οικειοποιήθηκαν το αστέρι της Βεργίνας, οι δε υπόλοιποι βόρειοι γείτονές μας τον Δικέφαλο Αετό του Βυζαντίου.

Στις ημέρες μας όμως οι Έλληνες δεν γνωρίζουν και δεν θυμούνται. Η παγκοσμιοποίηση έχει παίξει καλά το παιχνίδι της. Άλλοτε αποκρύπτει, άλλοτε παραποιεί, άλλοτε διαστρεβλώνει τα γεγονότα. Είναι αυτό που έχει γράψει ο μεγάλος Θουκυδίδης στο Γ,82,4: "Και την ειωθυίαν αξίωσιν των ονομάτων ες τα έργα αντήλλαξαν τη δικαιώσει", που αποδίδεται "για να δικαιολογούν τις πράξεις τους άλλαζαν ακόμα και την σημασία των λέξεων".

Έτσι δεν γίνεται σήμερα; Απλό παράδειγμα, και δεν είναι το μόνο, αποτελεί ο γλυπτός διάκοσμος του Παρθενώνος, έργο του Φειδία. Έχουμε φθάσει σήμερα σε τέτοιο σημείο διαστρεβλώσεως, που τα γλυπτά του Παρθενώνος είναι γνωστά παγκοσμίως με τον όρο ελγίνεια μάρμαρα. Καταλαβαίνετε τί λέω; Τα περίφημα γλυπτά του Παρθενώνος, τα γλυπτά του Φειδία, δεν είναι γνωστά με το όνομα του δημιουργού αλλά με το όνομα του κλέφτη. Αιδώς! Αλλά για αυτό το θέμα προτίθεμαι να επανέλθω με εκτενές άρθρο και πολλά στοιχεία.

Προς το παρόν να γνωρίζουν οι συνέλληνες και ιδιαιτέρως οι συμπατριώτες μας των ΗΠΑ, και να το μεταφέρουν στους αμερικανούς, ότι το εθνικό τους σύμβολο, το άγαλμα της Ελευθερίας, έλκει την καταγωγή τής μορφής του από την Ελλάδα και ιδιαιτέρως από την μορφή του φωτοφόρου Απόλλωνος. Τούτο δε μπορούν να το αποδείξουν αλλά και να το θαυμάσουν στο Μουσείο της Κορίνθου, το οποίο τους καλούμε να επισκεφθούν το συντομότερο.

Περί κάποιου κυρίου Καρατζαφέρη

Επειδή έχει παρεισφρήσει στην πολιτική σκηνή κάποιος κύριος Καρατζαφέρης, που περιλαμβάνει στην ονομασία του κόμματός του τη λέξη Ορθόδοξος, καλό είναι να γνωρίζετε τα εξής:

1) Πουθενά στο καταστατικό του κόμματος (εκτός από την ονομασία του κόμματος), δεν αναφέρεται η λέξη ορθοδοξία ή παράγωγά της.

2) Στο Πλαίσιο Θέσεων του κόμματος, στο κεφάλαιο περί της ταυτότητας του κόμματος, μεταξύ άλλων αναφέρεται:

Είναι ένα «ορθόδοξα» λαϊκό κόμμα, που χωρίς να γίνεται λαϊκιστικό προτάσσει τα συμφέροντα και την προστασία των μη - προνομιούχων Ελλήνων και στηρίζει τόσο τις ατομικές ελευθερίες όσο και τα δικαιώματα στην ασφάλεια, στην πρόοδο και στην ευημερία όλων όσων ζουν νόμιμα στην Ελλάδα, χωρίς καμία διάκριση.

Εδώ, εξηγείται εμμέσως ότι η λέξη «ορθόδοξος» στην ονομασία του κόμματος, δεν παραπέμπει στην ορθόδοξη πίστη αλλά στην ορθόδοξη πολιτική ιδεολογία. Αλήθεια, μπορεί μία ιδεολογία να δοξάζει κάποιον ή κάτι;

3) Ακόμη, επίσης στο Πλαίσιο Θέσεων του κόμματος, στην παράγραφο «Για τη Θρησκεία και την Ορθόδοξη Εκκλησία» αναφέρεται:

Αναγνωρίζουμε ότι η θρησκεία διαδραμάτισε πάντοτε σημαντικό ρόλο στην ιστορική πορεία του Ελληνισμού, τόσο σε επίπεδο μαχών, όπου από τα αρχαία χρόνια οι αγώνες δινόντουσαν «υπέρ βωμών και εστιών» μέχρι το σύγχρονο «για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία», όσο και σε επίπεδο ηθικής και πνευματικής συγκρότησης της προσωπικότητας των Ελλήνων. Πιστεύουμε ότι στη σύγχρονη Ελληνική κοινωνία που γίνονται σεβαστά όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν μπορεί και δεν θα πρέπει να γίνονται διακρίσεις σε βάρος καμίας θρησκείας ή δόγματος. Παράλληλα, πιστεύουμε ότι ταυτόχρονα θα πρέπει επίσης να τηρούνται τα όσα προβλέπονται στο Σύνταγμα και τους νόμους μας για την προστασία της «επικρατούσης θρησκείας της Ελλάδος», που είναι η «Ανατολική Ορθόδοξος του Χριστού Εκκλησία», αναγνώριση που το Σύνταγμά μας προσφέρει στην Ορθοδοξία σε ανταπόδοση των όσων και εκείνη προσέφερε στο Ελληνικό Έθνος σε δύσκολες για την επιβίωσή του στιγμές.

Δηλαδή, η ορθοδοξία δεν είναι η μία και μόνη αλήθεια, αλλά μία θρησκεία που έχει την ίδια βαρύτητα με τις άλλες, και, αφού μας το επιβάλλει το σύνταγμα, πρέπει να τη θεωρήσουμε επικρατούσα. Η ορθοδοξία είναι σεβαστή, για το κόμμα αυτού του ανθρώπου, επειδή προσέφερε πολλά στο έθνος. Με αυτήν την τοποθέτηση, ο κύριος Καρατζαφέρης μπορεί μελλοντικά να θεωρήσει ότι το χρέος εξοφλήθη.

Πού, αδέλφια μου, στα ιερά μας κείμενα, αναφέρεται η λέξη θρησκεία; Πουθενά. Παντού γίνεται λόγος για την πίστη στο Χριστό, ο οποίος είναι κυριολεκτικά η αλήθεια και οτιδήποτε άλλο είναι ψέμα, μερικώς ή ολικώς.

4) Ο λογότυπος του κόμματος του κυρίου Καρατζαφέρη απεικονίζει το σταυρό του Χριστού;

Απαντήσατε ναι;

Χάσατε. Σας ξεγέλασε.

Κοιτάξτε πιο προσεκτικά.

Θα δείτε ότι πρόκειται για κάποια ρομβοειδή σχήματα σε σταυρωτή διάταξη που δεν απαντώνται πουθενά στην ορθοδοξία.

5) Αν δεν πειστήκατε ότι ο κύριος Καρατζαφέρης καπηλεύεται τη λέξη «Ορθόδοξος» και το σχήμα του σταυρού του Χριστού μας, δείτε αυτό το βίντεο.

Διερωτώμαι πώς μπορεί κάποιος Χριστιανός Ορθόδοξος να κόβει ένα κομμάτι βασιλόπιτας στον Αλλάχ. Η μόνη απάντηση που μπορώ να δώσω, είναι ότι δέχεται την ύπαρξη του Αλλάχ. Μα, μόλις προηγουμένως έκοψε ένα κομμάτι για το Θεό. Άρα δέχεται την ύπαρξη και των δύο. Και πού είναι αυτός ο Αλλάχ; Είναι ο Αλλάχ των μουσουλμάνων; Αν ναι, τότε ο κύριος Καρατζαφέρης δέχεται την ύπαρξη δύο Θεών; Άραγε, απήγγειλε ποτέ το «Πιστεύω»; Κι αν δεν αναφέρεται στον Αλλάχ των μουσουλμάνων τότε πώς του ήρθε και ανέφερε αυτό το όνομα στην Αλεξανδρούπολη μπροστά σε μουσουλμάνους;

Με πόνο και αγανάκτηση για τη σύγχυση που μας έχει καταλάβει ως λαό.

Το επιχείρημα της πολιτικής ρευστότητας

Εργάζομαι περίπου 8 ώρες κατά μέσο όρο καθημερινά και επιστρέφω στο σπίτι κατάκοπος. Εβδομαδιαίως, περίπου 40 ώρες.

Ο κύριος Καραμανλής πόσο εργάζεται; Υποθέτω, το πολύ 10 με 12 ώρες κατά μέσο καθημερινά. Αν υποθέσουμε ότι εργάζεται και τα Σάββατα, υπολογίζεται ότι εργάζεται 6 x 12 = 72 ώρες το πολύ κάθε βδομάδα, σχεδόν το διπλάσιο απ’ ότι εγώ.

Ας υποθέσουμε ότι ο κύριος Καραμανλής είναι δύο φορές πιο αποδοτικός από μένα. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, η εβδομαδιαία και κατά συνέπεια η εν γένει αποδοτικότητα του κυρίου Καραμανλή είναι τετραπλάσια από τη δική μου.

Αν ο κύριος Καραμανλής είναι μόνον 4 φορές πιο αποδοτικός από εμένα, τότε τι είναι αυτό που τον κάνει τόσο πιο κατάλληλο πρωθυπουργό από εμένα; Τέσσερις τύποι σαν και μένα θα μπορούσαν άνετα να κάνουν τη δουλειά του.

Μήπως, οι ηγετικές του ικανότητες; Όμως, στην καριέρα μου έχω συναντήσει ανθρώπους που ήταν αληθινοί ηγέτες. Που χτυπούσαν τη γροθιά στο τραπέζι και οι υπόλοιποι στέκονταν προσοχή. Όχι επειδή φοβόντουσαν ότι η επόμενη γροθιά θα ήταν στο πρόσωπό τους, αλλά επειδή διαισθάνονταν ότι ο ηγέτης τους κατεύθυνε σωστά. Όμως, ούτε κι αυτοί έγιναν πρωθυπουργοί.

Τότε γιατί ο κύριος Καραμανλής είναι πρωθυπουργός; Μήπως επειδή αγαπά την Ελλάδα σε υπέρμετρο βαθμό και θυσιάζεται γι’ αυτήν; Μα, δεν τον άκουσα ποτέ να λέει ότι είναι έτοιμος να δώσει τη ζωή του για την Ελλάδα. Ούτε για την οικογένειά του. Ούτε για την πίστη μας, την ορθοδοξία. Άκουσα, όμως, έναν ξυλουργό, πατέρα πιλότου της πολεμικής μας αεροπορίας να λέει τέτοια.

Σε καλό του. Τελικά γιατί είναι πρωθυπουργός; Μην είναι το ταλέντο του; Μην είναι το επώνυμό του; Μην είναι συνδυασμός όλων των παραπάνω; Δε μπορώ να βγάλω συμπέρασμα.

Ίσως ο κύριος Παπανδρέου να είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός. Ίσως, παρ’ όλο που έχει ανατραφεί με αμερικανικές αρχές από τη μητέρα του και παρ’ όλο που έχει ανατραφεί με ελληνοπολωνικές αρχές από τον πατέρα του, ίσως να είναι πιο πατριώτης από πολλούς αμιγείς Έλληνες.

Όμως ούτε κι αυτός διέρρηξε τα ιμάτιά του για την Ελλάδα. Ούτε κι αυτός ζει και αναπνέει για την Ελλάδα. Ούτε κι αυτός έχει μικρότερη φορολογική δήλωση από μένα. Αλήθεια, βγήκε ποτέ στο στίβο της ζωής να ψάξει για δουλειά;

Ποιός γνωρίζει (από μνήμης) να ονοματίσει τον πρωθυπουργό της Ελβετίας τώρα; Φοβάμαι, μόνο κάποιοι από το Υπουργείο Εξωτερικών. Ποιός γνωρίζει ότι η Ελβετία είναι ένα πλούσιο, δημοκρατικό κράτος δικαίου, όπου ο μισός πληθυσμός της γης εκτιμά και στο οποίο ίσως θα ήθελε να ζει. Μα, σχεδόν όλοι. Τί αντίθεση. Τί ασήμαντος που είναι ο πρωθυπουργός της Ελβετίας. Αλλά και τι σημαντικός που είναι ο λαός της, λαός που πριν 200 χρόνια απλά βόσκαγε.

Τελικά, τη χώρα την τρέχει ο πρωθυπουργός ή η κυβέρνηση; Μα, η κυβέρνηση φυσικά. Ο πρωθυπουργός έχει την ίδια βαρύτητα με αυτήν που έχει ο διευθυντής μιας ορχήστρας. Ναι, είναι σημαντικός, αλλά ανακυκλούμενος και εύκολα αντικαταστάσιμος.

Γιατί, άραγε, εμείς οι Έλληνες δεν μπορούμε να δούμε έτσι τα πράγματα, αλλά βλέπουμε μόνο τη βιτρίνα – τον πρωθυπουργό;

Γιατί δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ότι τα θεμέλια είναι αυτά που στηρίζουν την οικοδομή και όχι η πρόσοψη, όσο όμορφη κι αν είναι.

Ποιά είναι τα θεμέλια; Όχι δεν είμαι καθηγητής στο Πολιτικό τμήμα της Νομικής. Είμαι ένας σκέτος σκεπτόμενος πολίτης. Μα, τα θεμέλια τα έθεσε ο πρώτης κυβερνήτης αυτού του κράτους, ο Ιωάννης Καποδίστριας. Εκείνος, ο οποίος λατρεύτηκε από το λαό όσο κανείς άλλος Έλληνας πολιτικός, δολοφονήθηκε, γιατί ήταν υπερβολικά ενοχλητικός για τους αντιπάλους του.

Πού είναι ο Καποδίστριας του 21ου αιώνα; Πού είναι ο γνήσιος Έλληνας ηγέτης ο οποίος θα μας ξαναθυμίσει τα θεμέλια;

Στις Ευρωεκλογές συμμετείχαν 27 κόμματα. Τα αποτελέσματα των εκλογών αυτών βρίσκονται εδώ.

Στις επικείμενες εκλογές θα συμμετάσχουν 28 κόμματα. Το σύνθημα «ψηφίστε Χ» όπου Χ = Τσίπρας, Τρεμόπουλος, Καρατζαφέρης, Καραμανλής, Παπανδρέου, Παπαρήγα κ.λπ. πρέπει να πεθάνει. Η λογική επιχειρηματολογία ότι αν δεν ψηφίσεις τον τάδε, δημιουργείται κίνδυνος αποσταθεροποίησης της χώρας, είναι κίβδηλη, εκφυλιστική, δόλια. Το πολίτευμά μας, εξ ορισμού, λέει: ψηφίστε ότι θέλετε - το σύστημα διαθέτει τους απαραίτητους μηχανισμούς για να τεθεί κυβέρνηση στο κράτος, ανεξαρτήτως αποτελέσματος.

Συμπολίτες, μή μασάτε σανό σε συσκευασία χαβιαριού. Να ξέρετε τί μασάτε και τί δε μασάτε. Εξετάστε και τους 28 - ναι, είναι κουραστικό, αλλά αξίζει τον κόπο. Προσπαθήστε να τους κοιτάξετε στα μάτια. Κυριολεκτώ. Προσπαθήστε να κοιτάξετε στα μάτια τους υποψήφιους βουλευτές κάθε κόμματος στο νομό σας. Τα μάτια δύσκολα ξεγελούν.

Εξετάστε τις αρχές, τα πιστεύματα, τους σκοπούς και, πάνω απ’ όλα, το ποιόν τους. Αποκολληθείτε από την προσωπική ή οικογενειακή σας κομματική παράδοση και ψηφίστε.

Η δημοκρατία μας

Συνέλληνες.

Η δημοκρατία ως πολιτικό σύστημα πάσχει - δεν είναι τέλεια.

Όμως, φαίνεται, ότι είναι το καλύτερο σύστημα που υπάρχει αυτή τη στιγμή.

Η δημοκρατία είναι ένα πολύ ακριβό σύστημα.

Η δημοκρατία συνελήφθη στην αρχαία Ελλάδα.

Η δημοκρατία ανθεί στην Ελβετία και ξεκοιλιάζεται στη σύγχρονη Ελλάδα.

Όμως δε χάθηκαν όλα.

Υπάρχει μαγιά και πυρήνας Ελλήνων που ακόμη βρίσκονται «εις σεαυτόν».

Υπάρχει η δυναμίτιδα, υπάρχει το φυτίλι, υπάρχει και η φλόγα.

Το μόνο που απομένει είναι να πλησιάσει η φλόγα στο φυτίλι.

Είναι θεμελιώδες να κάνουμε ο καθένας μας την αυτοκριτική του, μήπως και καταλάβουμε αυτό που για τους άλλους είναι αυτονόητο:

Το πολιτικό σύστημα δε νοσεί στα καλά καθούμενα.

Η κοινωνία δε νοσεί στα καλά καθούμενα.

Νοσούμε εμείς. Νοσώ εγώ! Από το μπέρδεμα που έχω στην ψυχή μου και από τη δυστυχία που άφησα να μπει μέσα μου πηγάζουν τα νοσήματά μου, τα νοσήματα της κοινωνίας της οποίας είμαι μέλος και τα νοσήματα του πολιτικού συστήματος.

Μόνο αν ξεκινήσω να διορθώσω τον εαυτό μου, σχεδόν αυτόματα, θα ξεκινήσουν να διορθώνονται και τα υπόλοιπα.

Οι άλλες μέθοδοι θεραπείας είναι καταδικασμένες, είτε να πέσουν στο κενό, είτε, στην καλύτερη περίπτωση, να λύσουν κάποια επί μέρους προβλήματα και να δημιουργήσουν κάποια άλλα.

Συνέλληνες.

Δεν θα πω ότι υπάρχει λύση. Υπάρχει, όμως, δρόμος για τη λύση.

Κάντε “restart”.

Κάντε “reset”.

Μηδενίστε το κοντέρ.

Κάντε “moon view” ή “helicopter view”.

Προσποιηθείτε ότι είστε κάποιος από τη Νέα Ζηλανδία, ο οποίος βρέθηκε στην Ελλάδα και είναι υποχρεωμένος να ζήσει εδώ και να ψηφίσει στις επερχόμενες εκλογές.

Δεν δεσμεύεστε από τίποτα και κανέναν.

Ποτέ κανείς δεν βόλεψε κανέναν δικό σας.

Δεν έχετε δει ποτέ ελληνική τηλεόραση και διαφημίσεις, πολιτικού περιεχομένου ή μη.

Θέλετε όμως την πρόοδο της χώρας στην οποία θα ζήσετε.

Πιάστε όλα τα κόμματα ένα - ένα και εξετάστε τί πρεσβεύουν.

Μέσα από ποιές αρχές και εργαλεία σκοπεύουν να κυβερνήσουν τη χώρα.

Πού, συγκεκριμένα, θέλουν να πάνε τη χώρα.

Ποιές είναι οι προσωπικές επιδιώξεις των στελεχών τους.

Θυμηθείτε ότι ακόμη και ο μοναδικός βουλευτής ενός μικρού κόμματος, εμμέσως, κυβερνά.

Βαραίνει πολύ στην ψυχή μου ότι για μία ακόμη φορά υπάρχει πιθανότητα να με κυβερνήσει είτε ένας κορυφαίος ηθοποιός, είτε ένας κατά το ¼ Έλληνας και κατά τα ¾ αλλοδαπός στην καταγωγή.

Φύγετε και πηγαίνετε σε μία πιό δίκαιη και αξιοκρατική χώρα

Βέβαια!

Ειδικά οι άνδρες, αν φύγουν, θα γλιτώσουν και το στρατό.

Έτσι, δε θα χρειαστεί να δώσουν μάχη για τίποτα σε περίπτωση πολέμου.

Δυστυχώς, γι' αυτούς που θα φύγουν, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, στην ξενητειά, δεν πρόκειται να νοιώσουν ποτέ την οικειότητα, τη θαλπωρή και τη ζεστασιά που ένοιωσαν στην Ελλάδα. Θα ζουν πάντα με ένα κόμπο στην καρδιά.

Επί της ουσίας, η συμβουλή "φύγετε και πηγαίνετε σε μία πιό δίκαιη και αξιοκρατική χώρα" πρέπει να αντικατασταθεί με τη συμβουλή:

Νέε Έλληνα.

Μπες μπροστά.

Εξέτασε τα ελληνικά ιδανικά.

Γίνε μεγάλος για να γίνει και η Ελλάδα μεγάλη,

Ακολούθησε ως πρότυπα, ανθρώπους οι οποίοι μεγαλούργησαν στο χώρο των γραμμάτων, της επιστήμης και του μόχθου, όχι στο χώρο της πολιτικής και των καλλιτεχνών.

Βάλε το προσωπικό σου συμφέρον κάτω από το συλλογικό - δεν είναι τόσο δύσκολο - θα αισθανθείς καλύτερα.

Ψάξε και μάθε πού οδηγούν τη ζωή σου οι "trendy" συμπεριφορές και ο "trendy" τρόπος ζωής.

Παρουσίαζε ταπεινή εμφάνιση αλλά έχε καρδιά λιονταριού.

Πέταξε την τηλεόραση - μή διαβάζεις εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας - ενημερώσου από εναλλακτικά μέσα ή οικονομικές εφημερίδες.

Κάνε τον κόπο να κρίνεις τα μηνύματα που παίρνεις. Μην καταπίνεις αμάσητες τις κριτικές που σου σερβίρουν.

Κάνε οικογένεια. Κάνε παιδιά και ενημερώσου για το πώς θα τα μεγαλώσεις σωστά. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη εμπειρία από τα παιδιά στη ζωή.

Μείνε στην Ελλάδα και πάλεψε ΕΣΥ, γιατί η Ελλάδα είσαι ΕΣΥ.

Αποτελέσματα ευρωεκλογών

Αναφορικά με τα αποτελέσματα των εκλογών με αριθμούς, έκανα μία ανάλυση των αριθμητικών δεδομένων, η οποία, νομίζω, αξίζει της προσοχής όλων μας.

Εδώ θα βρείτε την ανάλυση σε μορφή xls και pdf.

(Απαιτείται κάποιος χρόνος αναμονής για να φορτώσει η σελίδα)

Κατά την άποψή μου, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας (το οποίο κατά τη στιγμή της δημοσίευσης βρίσκεται στην κυβέρνηση) απήλαυσε της εμπιστοσύνης του 16,56% των εγγεγραμμέμων Ελλήνων ψηφοφόρων για να εκπροσωπήσει τη χώρα στην Ευρωβουλή.

Κατά τα άλλα, το πολίτευμά μας λέγεται "Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία".

Δεν λέγεται «Τηλεοπτικώς Ελεγχόμενη Ολιγαρχία» !

Μία πολιτική παράταξη που...

• Δεν δέχεται υποστήριξη από συμφέροντα.

• Δεν δέχεται τη μασονία και οποιασδήποτε μορφής αποκρυφισμό.

• Δεν υπόσχεται τίποτα στα μέλη της παρά μόνο ιδρώτα και πόνο.

• Δεν διαπλέκεται.

• Δεν διαθέτει τρανταχτά ονόματα στις τάξεις της.

• Δεν στελεχώνεται από επαγγελματίες πολιτικούς.

• Δεν στοχεύει στην απόκτηση κάποιου ρυθμιστικού ρόλου στα δημόσια πράγματα.

• Δε μασάει τα λόγια της - δε γνωρίζει τον όρο "πολιτικό κόστος" - δε φοβάται να υψώσει τον τόνο της φωνής στον οποιονδήποτε.

• Δεν έχει μυστικά.

• Δε βασίζεται στο δοκιμασμένο και εγγυημένα (κρινόμενο εκ του αποτελέσματος) αποτυχημένο μοντέλο δημιουργίας νέου κόμματος.

• Τα στελέχη της δε φοβούνται να θυσιάσουν τη ζωή τους για το πιστεύω τους.

• Δεν διαφημίζει τις θέσεις της αλλά τα θεμέλιά τους.

• Δεν είναι θρησκευτικός σύλλογος ή θρησκευτική παράταξη.

• Δεν καπηλεύεται θρησκευτικά σύμβολα στις εκδηλώσεις της.

• Δεν υβρίζει και δεν μειώνει κανένα πολιτικό και κανέναν άνθρωπο.

• Δεν βλέπει την πολιτική σαν μέσο αυτοπροβολής και τακτοποίησης.

• Δεν έχει στις τάξεις της Αγίους ή "τέλειους" ή "αλάνθαστους" ανθρώπους.

• Δεν είναι "δήθεν" - δε γνωρίζει την έννοια του copy-paste - δεν αντιγράφει κάποιον άνθρωπο ή κάποιο κίνημα ή κάποιο κόμμα ή κάποια ιδεολογία ή κάποια φιλοσοφία.

• Δεν δίνει πνευματικές συμβουλές στους φίλους της.

Και ένα γενικό σχόλιο.

Σήμερα, οι πολιτικές θέσεις περισσεύουν.

Τα προβλήματα του τόπου είναι πασίγνωστα.

Οι λύσεις είναι έτοιμες στα συρτάρια.

Οι υποδομές εφαρμογής των λύσεων είναι έτοιμες.

Ο λαός διψάει για - ουσιαστική - εθνική ανάταση.

Το μόνο που λείπει ολωσδιόλου είναι οι πολιτικοί εκείνοι άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι θα χτυπούν τη γροθιά στο τραπέζι και θα τίθενται σε εφαρμογή οι λύσεις.

http://www.koinwnia.com/

Θα πρέπει η Τουρκία να ενταχθεί στην Ε.Ε. ;

Τα κράτη μέλη της Ε.Ε. αποφάσισαν ότι θέλουν την Τουρκία στην Ε.Ε. .

Ξεκαθάρισαν, όμως, ότι δε θέλουν τη σημερινή Τουρκία, αλλά μία άλλη Τουρκία η οποία θα ικανοποιεί ορισμένα κριτήρια.

Δυσκολεύομαι να φανταστώ μία χώρα που αποτελείται από περισσότερες από 10 φυλές να παραμένει συνεκτική μετά από κάθε βήμα προς την ικανοποίηση των κριτηρίων.

Τελικά, το ερώτημα, δεν είναι αν θα πρέπει η Τουρκία να ενταχθεί στην Ε.Ε. .

Η απάντηση είναι απλή, είναι καταφατική και έχει δοθεί εδώ και πολλά χρόνια.

Το ερώτημα είναι αν ΜΠΟΡΕΙ η Τουρκία να ενταχθεί στην Ε.Ε. .

Ο δρόμος της Τουρκίας προς την Ε.Ε. είναι μακρύς και γεμάτος όχι λακκούβες, αλλά νάρκες - από αυτές που όταν τις πατάς διαλύεσαι.

Ή θα τα παρατήσει μόνη της ή θα προσπαθεί για πολλά πολλά χρόνια να αλλάξει τον εαυτό της.